ആര് ആരെ ഒറ്റപ്പെടുത്താൻ?

ചോദ്യം : വളരെ ശരി. ഒരു ചെറിയ കൂട്ടിയെഴുത്ത്....ഒറ്റപ്പെടലും ഏകാന്തതയും വ്യത്യസ്ത മാനസികാവസ്ഥകളല്ലേ? എന്നാണ് എൻറെ എളിയ അഭിപ്രായം

*****

മറുപടി :  ആര് ആരെ ഒറ്റപ്പെടുത്താൻ? അവനവൻ സ്വയം വിചാരിച്ചാൽ ആർക്കും ഒരാളെ ഒറ്റപ്പെടുത്താൻ സാധിക്കില്ല.

ശരിക്കും ഇവിടെ യഥാർത്ഥ പ്രശ്നം മനഃശാസ്ത്രപരമാണ്. ഓരോരുത്തനും സ്വയം നിശ്ചയിക്കുന്നതാണ് ഒറ്റപ്പെടൽ.

തന്നെത്താൻ (അവനവനുമായി) പൊരുത്തത്തിൽ അല്ലാത്തവൻ എപ്പോഴും എവിടെയും ഒറ്റപ്പെടും. 

ബോറടി, ഒറ്റപ്പെടുന്നു എന്നൊക്കെ അവൻ സ്വയം ആരോപിച്ച് ദുഃഖിക്കും എന്ന് മാത്രം.

യഥാർഥത്തിൽ അവൻ ദുർബലനാണ് എന്നതാണ് അടിസ്ഥാന പ്രശ്നം. 

ദുർബലനെ ഏത് അസുഖവും വേഗം പിടിപെടുന്നത് പോലെ ഒറ്റപ്പെടലും വേഗം പിടിപെടും. അത്രയേ ഉള്ളൂ.

ദുർബലൻ അങ്ങനെ കരുതുന്നു എന്നതാണ് യഥാർത്ഥ പ്രശ്നം. 

ശരിക്കും അവൻ എന്തും പ്രശ്നമായി കാണുന്ന ദുർബലൻ ആണെന്നതാണ് യഥാർഥത്തിൽ പ്രശ്നം. 

എത്ര ഒറ്റപ്പെടുത്തിയില്ലെങ്കിലും അയാൾ അല്ലെങ്കിലും സ്വയം ഒറ്റപ്പെടും. 

ഭൗതികമായ, പദാർത്ഥപരമായ സംഗതികൾ നിവർത്തിക്കാൻ സാധിക്കാത്ത വിധം ഒറ്റപ്പെടുത്തുന്ന കാരൃം വേറെ.

അല്ലാതെ ഒരാൾക്ക് മറ്റൊരാളെ ഒറ്റപ്പെടുത്താനാവില്ല. 

അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും ഒറ്റപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചാൽ തന്നെ, അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും കാരണം കൊണ്ട് അവഗണിച്ച് ഒറ്റപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചാൽ, മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് കൂടിയാണ് മേൽപറഞ്ഞത്. 

എല്ലാവരും ഒറ്റക്ക് തന്നെയാണ്.

ഒറ്റക്ക് തന്നെയാണ് ദൂരം ഓരോരുത്തരും താണ്ടേണ്ടത്. 

ഒറ്റക്ക് തന്നെയാണ് എല്ലാവരും ജനിച്ചതും മരിക്കുന്നതും

ഒറ്റക്ക് തന്നെയേ ആർക്കും കാണാനും കേൾക്കാനും സാധിക്കൂ. 

ഒറ്റക്കാവുമ്പോൾ ശരിക്കും ജീവിക്കാനും ജീവിച്ച് നിരീക്ഷിക്കാനും അവസരം കിട്ടിയിരിക്കുന്നുവെന്ന് മനസ്സിലാക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. 

ആർക്കും ശരിക്കും ഒറ്റക്കല്ലാതെയാവാൻ സാധിക്കില്ല.