കൂട് പൊളിച്ചവളെ.....,
നീയാണ്
ഈ കൂടിന്
പ്രിയങ്കരി.
നിന്നെ കാണുമ്പോള്
ഈ കൂട്
അഭിമാനം കൊള്ളുന്നു.
'എന്നെയും തുറന്നു വെച്ച
താക്കോൽ നീ'
എന്ന് ഈ കൂട്
പറഞ്ഞുപോകുന്നു.
*****
'പ്രണയം കൊണ്ട്
ദൈവത്തെ ഞാന്
എന്റെ അടിമയാക്കി'
എന്ന നിന്റെ പറച്ചില്....
'ദൈവം
നിന്റെ അടിമ മാത്രമല്ല,
നിന്റെ കൈയിലെ
കളിപ്പാട്ടവും
കാലിലെ
ചെരുപ്പും കൂടിയാണ്.
നിന്റെ കാഴ്ചയും കണ്ണും '
കടലിളക്കുന്ന
മേഘം കീറുന്ന
പറച്ചിലാണത്.
ഉള്ളു തൊട്ട,
നാക്ക് പൊള്ളുന്ന,
വെളിച്ചം പറയുന്ന,
ചിറകടിക്കുന്ന
പറച്ചില്.....
കറുപ്പും വെളുപ്പും
ഒന്നായ പറച്ചില്.
*****
അങ്ങനെ
കയറിപ്പോകണം
നീ.......
ഉയര്ച്ചതാഴ്ചകള്
ബാധകമല്ലാത്ത കയറ്റം.
വകതിരിവുകള് നഷ്ടമാകുന്ന
ഇറക്കം കൂടിയായ കയറ്റം.
"ല തര്ക്കബുന്ന
തബഖന്
അന് തബഖ്.
ഫ മുലാഖീഹി."
"നിര്ബന്ധമായും
നീ കയറും,
പടിപടിയായി.
എന്നിട്ടവനെ കണ്ടുമുട്ടും."
(ഖുര്ആന്).
കണ്ടാല് പിന്നെ,
ഒന്നുമില്ലാതെയാവും.
കാണാനും
കേള്ക്കാനും
അറിയാനും
നീ തന്നെയും
ഇല്ലാതാവും.
*****
ഈ നിന്റെ കയറ്റത്തിന്
ബൗദ്ധികത വേണ്ട.
ഒരു വസ്ത്രവും വേണ്ട.
സാധാരണത്വവും
അതിന്റെ രസങ്ങളും മതി.
കൂട് പൊളിക്കുന്ന നീ
നല്ല പക്ഷി.
വസ്ത്രമഴിക്കുന്ന പക്ഷി.
സാധാരണത്വത്തിലെ
ബൗദ്ധികതക്കും
ഏറെ നല്ലത്
കൂട് പൊളിക്കുന്ന പക്ഷി.
ആര്ക്കൊക്കെയോ
തോന്നുന്ന.... ,
ആരൊക്കെയോ പറയുന്ന.... ,
നിന്റെ കറുത്ത കളവവും
കുസൃതി നിറഞ്ഞ
കുരുത്തക്കേടും......,
കണ്ടുചിരിക്കാനും
പിന്നെ കവിതക്കും,
പിന്നെയും പിന്നെ
കഥ പറയാനും......,
നല്ല വിത്ത്.
അവ
ജീവിതം തന്നെയായ
വിത്ത്.
No comments:
Post a Comment