ജീവിതം കിടന്നുറങ്ങുന്നത് മരണത്തെ മടിത്തട്ടിലാക്കിക്കൊണ്ട്.

ഒന്നുമില്ലെന്ന്, 

ഒരു കാര്യവുമില്ലെന്ന് 

എല്ലാവരും ഒറ്റക്കറിയുന്നു. 

പക്ഷേ അതൊരറിവല്ലെന്ന് 

വരുത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നു. 

അതിനായ് ബാഹ്യമായി 

പലതിലും മുഴുകി 

ആ മുഴുകുന്നതിൻ്റെ

അർത്ഥമുണ്ടാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. 

ആ അർത്ഥമാണ് ജീവിതത്തിൻ്റെ 

അർത്ഥമെന്ന് വരുത്തുന്നു. 

ആ അർഥത്തിന് വേണ്ടി 

ജീവിക്കുന്നു എന്നും 

വരുത്തിക്കളയുന്നു.

*****

ഓരോ നിമിഷവും 

ജനിക്കുന്നു, മരിക്കുന്നു.

ഓരോ നിമിഷത്തിൻ്റെ 

ജനനവും മരണവും.

ഓരോ കോശത്തിൻ്റെ 

ജനനവും മരണവും.

അങ്ങനെ 

ഒരായിരം മരണങ്ങളുടെ 

തുടർച്ചയും ആകത്തുകയും 

ജീവിതം. 

ജീവിതം സംഭവിക്കുന്നത് 

മരണം കൊണ്ട്. 

ജീവിതം കിടന്നുറങ്ങുന്നത് 

മരണത്തെ മടിത്തട്ടിലാക്കിക്കൊണ്ട്.

*****

ഓർമ്മിക്കപ്പെടാൻ ഓരോരുത്തരും 

ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നു. 

പക്ഷേ ആരെങ്കിലും 

എപ്പോഴെങ്കിലും എവിടെയെങ്കിലും 

ഓർമ്മിച്ചത് കൊണ്ടെന്ത് കാര്യം? 

ഒരു കാര്യവുമില്ല. 

എന്നിട്ടും 

ഓർമ്മിക്കപ്പെടാൻ വേണ്ടി മാത്രം 

ജീവിതം അഭിനയിച്ചു തീർക്കുന്നു. 

ആരും ഓർക്കുമെന്ന് 

ഒരുറപ്പും ഇല്ലാതെ പോലും.

*****

പേറ്റുപായയിൽ നിന്നും 

കുഴിമാടം വരെയുള്ള 

ഏത് വഴിയിലെ നിൻ്റെ

ഏത് രൂപവും ഭാവവും 

ആരോർക്കാൻ?

ആരും ആരേയും ഓർക്കുന്നില്ല.

ജീവിതം ജീവിതത്തിന് വേണ്ടി

ആവശ്യപ്പെടുനനത് മാത്രമല്ലാതെ.

******

ആകയാൽ 

ജീവിതത്തിന് തുടർച്ച കണ്ടെത്തലും, 

ആ തുടർച്ച കണ്ടെത്താൻ 

വേണ്ടത് ചെയ്യലും, 

ആ തുടർച്ചക്ക് വേണ്ട 

അടുത്ത തലമുറയെ ഉണ്ടാക്കലും, 

ആ തലമുറ ഉണ്ടാകാൻ വേണ്ട 

വിത്ത് വിതരണം ചെയ്യലും, 

ഉണ്ടാവുന്ന ആ തലമുറയെ 

വളർത്തിക്കൊണ്ടുവരലും, 

അങ്ങനെ ഉണ്ടായിവരുന്ന 

ആ തലമുറയിൽ അഭിമാനം കൊള്ളലും, 

അതിൽ തന്നെ അർത്ഥം കണ്ടെത്തലും,  

അർത്ഥവും ന്യായവും കണ്ടെത്താൻ 

ശ്രമിക്കലും തന്നെ ജീവിതം.

******

ജോലിയും മദ്യവും ഭക്തിയുമൊക്കെയായി 

എങ്ങിനെ മറച്ചുപിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലും, 

അർത്ഥമില്ലായ്മ തൊട്ടറിയുന്ന 

നിരാശയിലാണ് മനുഷ്യൻ. 

ആ നിരാശയെ 

മറ്റൊരു സൂഹത്തോടുള്ള 

അസൂയയും ശത്രുതയുമായി 

മാറ്റിയൊഴുക്കി വിട്ടാലും 

അതങ്ങനെ തന്നെ.