എത്ര കൂട്ടത്തിലാണേലും എല്ലാവരും ഒറ്റക്കും ഒറ്റയും

ഒറ്റക്കായാൽ ഭയം, ബോറടി? 

പരിഹാരമില്ല. കാരണം, ദൈവം ഒറ്റയ്ക്കും ഒറ്റയും.

അതിനാൽ? എത്ര കൂട്ടത്തിലാണേലും

എല്ലാവരും ഒറ്റക്കും ഒറ്റയും

********

ഇണയും തുണയും ജോഡിയും സമൂഹവും ഒക്കെ പ്രജനനത്തിനും സുരക്ഷിതത്വത്തിനും സൗകര്യത്തിനും. 

അത് കൊണ്ട് മനുഷ്യൻ വളരും, പെരുകും, അതിജീവിക്കും, അതിജയിക്കും.

ശരിയാണ്.

പക്ഷെ മനുഷ്യൻ എന്നല്ല, പ്രാപഞ്ചികതയിൽ എല്ലാ ഓരോന്നും, ഓരോ കോശം പോലും, പ്രാപഞ്ചികതയുടെയും ശരീരത്തിന്റെയും ഭാഗമായിരിക്കെ തന്നെ, ജീവിക്കുന്നതും നിലനിൽക്കുന്നതും ഒറ്റയിലും ഒറ്റയായും.  ഒരനുഭവവും യഥാർത്ഥത്തിൽ പങ്കു വെക്കാനാവാതെ. 

ഇത് ഒരു പകൽ വെളിച്ചം പോലുള്ള വസ്തുത, വാസ്തവം.

നഷ്ടപ്പെടാൻ തയാറായവനെ നേടൂ. നടക്കേണമെങ്കിലും ചലിക്കേണമെങ്കിലും നിന്നേടത്തെ നഷ്ടപ്പെടുത്തണം.

ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞപോലെ, ആരുടെയെങ്കിലും കൂടെ കൂടി പറയുന്നതല്ല. ആർക്കും ഒരു വാക്കു കൊടുത്തു നടത്താവുന്നതല്ല സത്യാന്വേഷണവും സത്യപ്രസ്താവനയും. ആരുടെ പിന്തുണയും അതിലെ വ്യക്തതക്കും തിരിച്ചറിവിനും ആവശ്യവും ന്യായവുമല്ല. അത്ഭുതം കണ്ട് കൂടെ കൂടിയവർ കീഴ്‌വായു കേട്ടാൽ തിരിച്ചു പോകുന്നവരെ ആവൂ.

ആരുമില്ലെങ്കിലും വ്യക്തമാവും. വ്യക്തമായത് വ്യക്തമായും പറയേണ്ടിയും വരും? കൂട്ട മനഃശാസ്ത്രത്തിന്റെ പിന്നാലെ പോയാൽ അന്വേഷണവും തിരിച്ചറിവും വ്യക്തതയും നടക്കില്ല. അനുകരണവും ഒളിച്ചോട്ടവും ഫാഷൻ ഭ്രമവും കൊണ്ട് നടന്നാലും സത്യസാക്ഷാത്കാരം നടക്കില്ല.. അസൂയയും നിസ്സഹായതയും പേടിയും അല്ല ആശയവും ആദർശവും കാഴ്ചപ്പാടും ആവേണ്ടത്.

നഷ്ടപ്പെടാൻ തയാറായവനെ നേടൂ. ഭൗതികാർത്ഥത്തിലും ആത്മീയാർത്ഥത്തിലും അത് അങ്ങനെ തന്നെ ആണ്. വിറകും അരിയും നഷ്ടപ്പെടുത്താതെ ചോറ് ഉണ്ടാക്കാനും കണ്ടെത്താനും കഴിയില്ല. നേർമാർഗം അന്വേഷിക്കുമ്പോൾ, നിലവിലുള്ളത് നിർമാർഗമോ എന്ന് സംശയിക്കാൻ ആദ്യം തയാറാവണം. പിന്നെ, നേർമാർഗ്ഗമല്ലെങ്കിൽ  അത് നഷ്ടപ്പെടുത്തേണ്ടി വരുമെന്ന് അറിയാനും, നഷ്ടപ്പെടുത്തേണമെങ്കിൽ അതിനു തയാറും ആവേണ്ടി വരും.

അല്ലാതെ നിന്നേടത്തു നിന്നാൽ നടക്കലും ചലിക്കലും ആവില്ല. നടക്കേണമെങ്കിലും ചലിക്കേണമെങ്കിലും നിന്നേടത്തെ നഷ്ടപ്പെടുത്തണം. അത്രയേ ഇയ്യുള്ളവനുള്ളൂ. അത്രയേ ഇയ്യുള്ളവൻ വിളിച്ചു പറയുമ്പോൾ അര്ഥമാക്കുന്നുള്ളു. ആരെന്ത്, എങ്ങിനെ മറിച്ചു മനസിലാക്കിയാലും ഇല്ലേലും.

ദൈവം ഞാനും നീയും പറയുംപോലെ. എന്നല്ല, ദൈവം ദൈവം പോലെ എന്നെ പറയുന്നുള്ളൂ. അങ്ങനെയല്ലേ പറയാനാവൂ?

ആരോരും വിശ്വസിച്ചാലും വിശ്വസിചില്ലേലും നഷ്ടവും ലാഭവും കുറച്ചിലും വളർച്ചയും തളർച്ചയും ഇല്ലാത്തവൻ ദൈവം.
കൂട്ടിയാലും കിഴിച്ചാലും ഒന്ന് തന്നെയായ ദൈവം.
പ്രത്യക്ഷവും പരോക്ഷവും ആയ ദൈവം.
തുടക്കവും ഒടുക്കവും ബാധകമല്ലാത്ത ദൈവം.
ജീവിതം തന്നെയായി ജീവിതത്തിലൂടെ എല്ലാം ആവുന്ന ദൈവം.
ഞാനും നീയും, എന്നിലൂടെയും നിന്നിലൂടയും ഒക്കെ ആവുന്ന, ആയിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ദൈവം.
ആരുടേതും മാത്രമല്ലാതെ എല്ലാവരുടെയും ആയ ദൈവം.
ആരിലൂടെയെങ്കിലും മാത്രമല്ലാതെ എല്ലാവരിലൂടെയും ആവുന്ന ദൈവം.
അത്രയല്ലേ ഉള്ളൂ?

ഉള്ളത് എന്തോ അത് തന്നെ. ജീവിത നിരാസം അല്ല പുണ്യത്തിന്റെയും പൂജയുടെയും ധർമത്തിന്റെയും വഴി.

സോറി. ഗോപാൽ, അങ്ങനെയങ്ങു താമസിച്ചു പോയി.

അങ്ങ് ഉന്നയിച്ച സംശയം ന്യായം ഉള്ളതും ഒറ്റയിരുപ്പിൽ തീർപ്പു പറയാൻ പറ്റാത്തതും തന്നെ. 

എത്ര തീര്ത്താലും വീണ്ടും മറ്റു ചില രീതിയിൽ അവശേഷിക്കുന്നതും തന്നെ.

കടന്നു പോകും പോലെ, വെറുതെ എന്ന് തോന്നും വിധം, അങ്ങ് ഉന്നയിച്ചത് വെറുതെയല്ല. 

തീർത്തും ഗൗരവമേറിയത്. 

വളരെ ലളിതമായി ഉന്നയിച്ച ഗൗരവമേറിയ വിഷയം.

അല്ലേലും ലളിതമായതിൽ തന്നെയാണ് ഗൗരവമേറിയതു.  ചെറുതാണ് വലുത്.

വേണ്ടാതെയും വേണ്ടിയും തലങ്ങും വിലങ്ങും ഉപയോഗിക്കുന്ന ഇത്തരം സംജ്ഞകളിലെ പൊരുത്തക്കേട് കാണുമ്പോൾ തോന്നുന്ന, തോന്നേണ്ട സംശയം തന്നെയാണ് താങ്കളുന്നയിച്ചത്. 

വളരെ സന്തോഷം, നന്ദി അത് അപ്പടിയെ പ്രകടിപ്പിച്ചതിന്.

ഗോപാൽ, ആത്മാവ്, ആത്മീയത എന്നൊക്കെയുള്ള സംജ്ഞകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്നേയുള്ളൂ. 

ലഭ്യമായ, ചുറ്റുപാടുള്ളവർ  പരിചയിച്ച, സംജ്ഞകൾ എന്ന നിലക്ക്. 

ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ അതായിരിക്കും ബിംബമായി ഉപയോഗിക്കാൻ എളുപ്പം എന്നതിനാൽ. 

ബിംബങ്ങളില്ലാതെ ആരും ഒന്നും തേടുന്നതും മനസിലാക്കുന്നതും ഇല്ല. 

പക്ഷെ ഒന്ന് പറയാം. 

ഉള്ളത് എന്തോ അത് തന്നെ. 

അത് മാത്രമേ ഉള്ളൂ. 

അത്രയേ അര്ഥമാക്കുന്നുള്ളൂ. 

ലഭ്യമായ സംജ്ഞകൾ ഏതു ഉപയോഗിച്ചാലും.  

ഗോപാൽ, പദാർത്ഥം എന്ന് വിളിച്ചാലും ദൈവം എന്ന് വിളിച്ചാലും ഒന്ന്. 

വിളിയിലെ വ്യത്യാസം മാത്രം.  രണ്ടായി പറയാനില്ല. 

ബോധം എന്നാലും ഊർജമെന്നാലും ആത്മാവെന്നാലും ഒന്ന്. 

രണ്ടില്ലാത്ത ഒന്ന്. 

രണ്ടായും പലതായും തീരുന്ന ഒന്ന്.

ഗോപാൽ, അല്ലാതെ മതപരമായി, വെറും യാന്ത്രികമായി, സാങ്കേതികവത്കരിച്ചു  ഉപയോഗിച്ചതല്ല. 

ഔപചാരിക മതങ്ങളോടൊപ്പം ഒത്തു പോകാൻ വേണ്ടി ഉപയോഗിച്ചതും അല്ല. 

ശരിയും സത്യവും എല്ലാ ഔപചാരികതകള്കും അപ്പുറമാണ്. 

ശരിയായി കാണേണ്ട നഗ്നത വസ്ത്രങ്ങൾക്കും അപ്പുറം എന്ന പോലെ. 

ഗോപാൽ, ശരീരം വേറെ ആത്‌മാവ്‌ വേറെ എന്ന നിലക്കല്ല, ആ ഉപയോഗം.  

ശരീരവും ആത്മാവും രണ്ടില്ലെന്നു പറയുന്ന, ഒന്നാവുന്ന, ഒന്നായി തീരുന്ന, എല്ലാം ജീവിതം തന്നെ എന്നർത്ഥം വരുത്താൻ ഉപയോഗിച്ചതാണ്. 

ജീവിതത്തിൽ ഒന്നായി കലാശിക്കുന്ന ഒന്നേ ഉള്ളൂ എന്ന നിലക്ക്. 

ജീവിതത്തിലൂടെ പറയുന്നതും ചെയ്യുന്നതും മാത്രമേ ഉള്ളൂ എന്നർത്ഥമാക്കാൻ. 

പുണ്യവും പൂജയും ജീവിതം തന്നെ ജീവിതത്തിലൂടെ തന്നെ എന്നർത്ഥമാക്കാൻ.

ജീവിതം തുടരുന്നു, ഞാൻ തുടരുന്നില്ല എന്നർത്ഥമാക്കാൻ. 

സ്ഥിരമായതു ഞാനല്ല, ജീവിതം മാത്രം എന്നർത്ഥമാക്കാൻ.

അതിനാൽ, ജീവിതത്തിന്റെ ഞാനേ ഉള്ളൂ. 

ജീവിതത്തിനു വേണ്ടി ജീവിതം ഉണ്ടാക്കിയ ഞാനേ (ഞാൻ ബോധമേ) ഉള്ളൂ, എന്നർത്ഥമാക്കാൻ.

ഞാനുണ്ടാക്കിയ ജീവിതവും എന്റെ ജീവിതവും സ്ഥിരാർത്ഥത്തിൽ ഇല്ല എന്ന്. 

ആ സ്ഥിരമായ (ഞാനല്ലാത്ത) ജീവിതം തന്നെയാണ് ആത്മാവും ദൈവവും എന്ന്.

ആ ജീവിതം ജീവിക്കുന്നതിലൂടെയാണ് ആത്മീയതയും പുണ്യവും പൂജയും നടക്കുന്നത് എന്ന്.

ജീവിത നിരാസം അല്ല, പുണ്യത്തിന്റെയും പൂജയുടെയും ധർമത്തിന്റെയും വഴി എന്ന്. 

സോറി, ഗോപാൽ കുന്നത്ത്, അവ്യക്തത സൃഷ്ടിച്ചു പോയെങ്കിൽ. 

മറ്റൊന്നും ഉദ്ദേശിച്ചല്ല. ഒരജണ്ടയും വേറെ ഇല്ല.

*********

ശരിയാണ് ഗോപാൽ,

ഞാൻ അർഥം ആക്കിയതും അങ്ങനെ തന്നെ.

പക്ഷെ താങ്കൾ മനസിലായില്ല എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ, അതിൽ തങ്ങളുടെ അജണ്ടക്ക് പറ്റിയതും അത് വെച്ച് വ്യക്തി അധ്യക്ഷപം നടത്താൻ പറ്റിയതും എന്തോ ഉണ്ട് എന്ന നിലക്ക്, വേറെ ഒരാൾ വേഗം അത് വെച്ചു വേറെ ഒരു കമന്റ് ഇട്ടതു കണ്ടില്ലേ? 

അത്രയ്ക്ക് ഉണ്ട് മറുപക്ഷത്തെ അസഹിഷ്ണുത. 

നിസ്സഹായത കൊണ്ട് അവർ പുറത്തു വരാത്തത് മാത്രമാണ്. 

മതേതര ഭാരതത്തിൽ ആയതു കൊണ്ട്. 

ബാക്കി എണ്പത്തഞ്ചു ശതമാനവും തങ്ങളുടെ മതക്കാരല്ലാത്തതു കൊണ്ട്. 

അത്തരം മതവും മതപക്ഷവും അത്രയ്ക്ക് ജാഗരൂകരാണ്. 

ഉന്മൂലനം ചെയ്യാൻ വരെ.

********

അവർ
കിട്ടുന്ന ഏതു വടിയും ആയുധവും ഉപയോഗിക്കും. 

അന്ധമായി തന്നെ എടുത്തു അടിക്കും. 

സ്വന്തം കൈ ചീത്തയായാലും പ്രശ്നമില്ല. 

അല്ലെങ്കിൽ  തനിക്ക് മനസ്സിലായില്ലെങ്കിൽ ആർക്കും മനസിലായില്ല, മനസിലാവരുത് എന്ന് വരുത്തും. 

ആരെ, എന്ത്, എന്തിനു, എങ്ങിനെ എന്നതൊന്നും പ്രശ്നം ആക്കില്ല.  

എതിർക്കണം എന്നല്ലേ ഉള്ളൂ?

അതല്ലേൽ വ്യക്തി അധിക്ഷേപം നടത്തണം എന്നല്ലേ ഉള്ളൂ?

ശരിയോ തെറ്റോ എന്നതല്ലല്ലോ പ്രശ്നം?

അവർ ധീരമായി തന്നെ മുന്നോട്ടു പോവും.

അതിനാൽ ആരിൽ നിന്നു എന്ത് കിട്ടിയാലും അതിനെ ഉപയോഗിച്ചുമടിക്കും. 

അയാൾ എന്ത് ഉദ്ദേശിച്ചു, ഉദ്ദേശിച്ചില്ല എന്നതൊന്നും പ്രശ്നമാക്കില്ല. 

അയാളുടെ സത്യസന്ധതയെയും  അവർക്കു അവരുടെ ദുരുദ്ദേശം ആക്കി മാറ്റാമല്ലോ?

ശത്രുവിനെതിരെ ഏതു ശത്രുവും മിത്രം.

ലക്‌ഷ്യം നന്നായാൽ മതിയല്ലോ? 
വഴി എന്തെങ്കിലും ആവട്ടെ.

ദീപസ്തംഭം മഹാശ്ചര്യം. 

അവർക്കും നടത്തണം ഒരെതിർപ്. 

ഒരു വ്യക്തി അധിക്ഷേപം.

നല്ലതു വരും. വലതു വരട്ടെ.