വിത്ത് കുറച്ചും ആവരണം ഏറെ കൂടുതലുമാണ്.

നീ ആവലാതി പറയും.

നിന്നോട് 

ആവലാതി പറഞ്ഞുപോകും.

അത്രക്ക് ദൂരം 

യാത്ര ചെയ്യേണ്ടിവരും. 

വളരേ ചെറിയൊരു  

കാര്യം നേടാൻ.

അത്രക്ക് 

അധ്വാനിക്കേണ്ടിവരും. 

വളരേ ചെറിയൊരു   

കാര്യം കാണാൻ.

ആവലാതി പറഞ്ഞിട്ട്

കാര്യമില്ല.

അതങ്ങനെയാണ്.

ഉള്ളിൽ 

കുറച്ച് മാത്രമേ 

ഉണ്ടാവൂ.

പുറത്ത് നിന്ന് 

ഉള്ളിലെത്താൻ ഒരേറെ

യാത്ര ചെയ്യാനുമുണ്ടാവും.

യാത്ര തുടങ്ങുമ്പോൾ 

കൗതുകം മൂത്ത്

വിശപ്പിൻ്റെ ആവേശത്തിൽ

അതറിയില്ല.

പകരം ഏറേ 

സങ്കല്പിച്ചിട്ടുമുണ്ടാവും.

ശരിയാണ്. 

എന്ത് ചെയ്യാം?

ഉള്ളിലെത്തി 

കണ്ടനുഭവിക്കുമ്പോൾ തന്നെയേ 

അതറിയൂ.

ഇത്രയേ ഉള്ളൂവെന്ന്. 

മുഖവും വടിവും കണ്ട് 

യോനി കാണാൻ 

കൊതിച്ചു പോകുമ്പോൾ 

ഉളള അനുംഭവം പോലെ തന്നെ. 

സത്യം അറിയുമ്പോൾ,

യോനി കാണുമ്പോൾ 

കാര്യങ്ങൾ അങ്ങനെയാണ്.

നിൻ്റെ കൊതിയേയും

ആ കൊതിക്ക് വേണ്ടി 

നീ കൊടുത്ത പരിശ്രമത്തേയും 

അത് ന്യായീകരിക്കുന്നതായി

തോന്നുകയേ ഇല്ല.

ഇത്രയേ ഉള്ളൂ 

എന്നറിഞ്ഞ് 

അന്തം വിട്ട്

കണ്ണെടുത്തു പോകും.

ഒരുമാത്ര

കുറച്ചധികം കണ്ടുനോക്കി

നിൽക്കാൻ പോലും

തോന്നാതെ.

രൂപങ്ങൾ ഒഴിവാക്കി,

ഗുണങ്ങൾ ഒഴിവാക്കി

ഏറെ ദൂരം കടന്ന്,

രൂപങ്ങൾ കൈവിട്ട്,

ഗുണങ്ങൾ ഇല്ലാത്ത

ആത്മാവ് കണ്ടെത്തുമ്പോൾ,

സത്യം അറിയുമ്പോൾ 

കാര്യങ്ങൾ അങ്ങനെയാണ്. 

വൈകൃതമാണ്.

വളരേ കുറച്ചാണ്.

ഏറെ സഹിക്കാവുന്നതുമല്ല.

നേടിവരുമ്പോൾ 

ഇത്രയേ ഉള്ളൂ 

എന്ന് തന്നെ തോന്നും. 

ഒന്നുമില്ലെന്നും വരും.

പക്ഷേ, 

ഇത്രയേ ഉള്ളൂവെന്ന് 

തോന്നുന്നതിൽ എത്തിച്ചേരാൻ 

അത്രയും ദൂരം യാത്രചെയ്യണം. 

അത്രയും അധ്വാനിക്കണം.

ഒരേറെ ഒഴിവാക്കണം 

ഒരു കുറച്ച് കിട്ടാൻ.

ഉണ്ടായിരുന്നത് മുഴുവൻ

ഒഴിവാക്കാനുള്ളതാണ്

എന്ന് തന്നെ വരും.

മണവാട്ടിയുടെ വസ്ത്രം.

മുൻപ് വിലപിടിച്ചതെന്ന്

തോന്നിയത് മുഴുവൻ

ഒഴിവാക്കുന്നത് പോലെ.

നേടിയ ത് മുഴുവൻ

ഒഴിവാക്കും

ഒഴിവാക്കാനുള്ളത്

എന്ന് വരും 

നീ കണ്ടു വാങ്ങിയ

നാരങ്ങയുടെ തോൽ

ഒഴിവാക്കുന്നത് പോലെ.

അതങ്ങനെയാണ്. 

കണ്ടു വാങ്ങിയ

നാരങ്ങയിൽ നിന്നും

നീ എല്ലാം ഒഴിവാക്കും.

കൊതിച്ചു വാങ്ങിയതിൽനിന്നും എന്തെടുത്തുവെന്ന് പോലും 

നീ അറിയില്ല.

അത്രക്ക് കുറച്ച് മാത്രമേ 

നീ നേടൂ.

അത്രക്ക് കുറച്ച് മാത്രമേ

നിനക്ക് യഥാർഥത്തിൽ വേണ്ടൂ.

വേണ്ടതെന്തെന്ന്

കൃത്യമായി അറിയാത്ത നീ 

അത്രക്കധികം

അധ്വാനിച്ച് ഒഴിവാക്കും.

ജീവിച്ചു കൊണ്ട് തള്ളും.

തേങ്ങയും ബദാമും 

മാങ്ങയും മുന്തിരിയും 

പേരക്കയും പോലെ.

വിത്തായ കാമ്പ് 

അങ്ങ് ദൂരെ ഉള്ളിലാണ്. 

വളരേ കുറച്ചാണ്.

ഉളളിൽലൊന്നുമില്ലെന്ന്

ഉള്ളിയും പറയും.

ആ കുറച്ചിനെ

ആ ഒന്നുമില്ലായ്മയെ 

ആവരണം ചെയ്യാനുള്ള 

കുറേ ആവരണം മാത്രമാണ് 

പഴവും പൊതിയും എന്ന് 

നീ കരുതുന്നത് മുഴുവൻ.

ആവരണം ഒഴിവാക്കാൻ 

വല്ലാതെ അധ്വാനിക്കേണ്ടി വരും.

അനാവശ്യമാണ് 

ആവശ്യത്തിലെത്താനുള്ള

വഴിയെന്ന് വരും 

അനാവശ്യമാണ് 

കൂടുതലെന്ന് വരും.

ഒരു കുറച്ച് ആവശ്യത്തെ

സംരക്ഷിക്കാൻ,

ഒന്നുമില്ലായ്മയെന്ന

ആത്മാവ് സംരക്ഷിക്കാൻ

അനാവശ്യമെന്ന് തോന്നുന്നത്

ഒരു കുറേ

എന്ന് തന്നെ വരും. 

ജീവിതം

ഒരുകുറേ എന്ന് വരും.

കുറച്ച് നേടാൻ 

ഒന്നുമില്ലായ്മയെ അറിയാൻ

ആ കുറച്ചിനെ 

ഒന്നുമില്ലായ്മയെ

പൊതിഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന 

ഒരുകുറേ അനാവശ്യങ്ങൾ.

വിലപിടിപ്പുള്ള

ജീവിതം തന്നെ വിലയായ

അനാവശ്യങ്ങൾ.

ആ അനാവശ്യങ്ങൾ മുഴുവൻ 

നീ തന്നെ താണ്ടിത്തീർക്കണം. 

യാത്ര ചെയ്ത് തീർക്കണം.

അധ്വാനിച്ച് തീർക്കണം.

അത്തരം യാത്രയെ

അത്തരം അധ്വാനത്തെ

നിൻ്റെ ജീവിതമാക്കിക്കൊണ്ട്.

അത്തരം യാത്രയെ

അത്തരം അധ്വാനത്തെ

നിൻ്റെ ജീവിതമെന്ന്

വിളിച്ചു കൊണ്ട്.

ആചാരങ്ങളുടെയും 

ഉപചാരങ്ങളുടെയും 

നാട്യങ്ങളുടെയും 

അഭിനയങ്ങളുടെയും 

ആവരണങ്ങളും രൂപങ്ങളും 

ജീവിതം കൊണ്ട്

അനാവശ്യമായി ജീവിച്ചുകൊണ്ട് 

വകച്ചു മാറ്റണം.

വിത്ത് കുറച്ചും 

വിത്തിനെ സംരക്ഷിക്കുന്ന 

ആവരണം ഏറെ കൂടുതലുമാണ്.