ഒന്നേ ഉറപ്പുള്ളൂ. ശൂന്യതാബോധം.

കൊതുകും ജീവിക്കുന്നു നീയും ജീവിക്കുന്നു നിന്റെ തലയിലെ പേനും ജീവിക്കുന്നു. 

സുന്ദരമാക്കി സൂക്ഷിച്ചു വളര്‍ത്തിയ ശരീരം പുഴുവും തിന്നുന്നു.

*****

ഈ 'ഞാൻ' ഇല്ലാതാകുമെന്ന് കരുതാനേ സാധിക്കുന്നില്ല. 

പക്ഷേ എന്ത് ചെയ്യാം? 

ഈ 'ഞാൻ ' എന്നെന്നേക്കുമായി ഇല്ലാതാവും. 

പ്രാപഞ്ചികതയുടെ തുടക്കം മുതൽ ഈ 'ഞാൻ ' ഉണ്ടായിരുന്നെന്ന് കരുതിപ്പോകുന്നു. 

എന്ത് ചെയ്യാം? 

പ്രാപഞ്ചികതയുടെ തുടക്കം മുതൽ ഈ 'ഞാൻ ' ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

*****

ഒന്നേ ഉറപ്പുള്ളൂ. 

ശൂന്യതാബോധം. 

ഒറ്റക്ക്, ഉള്ളിൽ എല്ലാവരും ആ ശൂന്യത നേരിടും. 

താനും തന്റേതും ഇല്ലെന്ന് വരുന്ന ആ ശൂന്യതയുമായി ഒത്തുപോകണം. 

അതാണ് പൊരുത്തം. 

ഒത്തുപോകാനാവാത്തവർക്ക് ബോറടി, പേടി. 

അവർ ആവുന്നത്ര ബാഹ്യമായതില്‍ രമിക്കും. 

ശൂന്യത മറക്കാന്‍, ശൂന്യതയില്‍ നിന്നും ഒളിച്ചോടാന്‍ താന്‍ അതാണെന്നും ഇതാണെന്നും, ബാഹ്യമായ പലതാണെന്നും അവർ വരുത്തും, ശ്രമിക്കും, സ്ഥാപിക്കും.