കുറേ ശരികളുണ്ട്. ഒരേ സമയം ഒരേ കാര്യത്തിൽ കുറേ ശരികളുണ്ട്.

കുറേ ശരികളുണ്ട്. 

ഒരേ സമയം ഒരേ കാര്യത്തിൽ കുറേ ശരികളുണ്ട്. 

ഒരേ സമയം ഒരേ കാര്യത്തിൽ ഒരു ശരി മാത്രമല്ല.

പ്രത്യേകിച്ചും ആ കാര്യത്തിന് പുറത്തുള്ളവർക്ക്. 

ആത്യന്തികമായതിനെ ആപേക്ഷികതയിൽ നിന്ന് നോക്കുമ്പോൾ കുറേ ശരികൾ ഒരേ സമയം ഉണ്ടാവുന്നത്ത് ഇങ്ങനെ.

എന്തിനധികം. ആപേക്ഷിക ലോകത്തെ ഒരേ സൂര്യൻ തന്നെ ഒരേ സമയത്ത് പലർക്കും പലതാണ്. 

ചിലർക്കത് ഉദയസൂര്യനാണ്.

അതേ സമയം തന്നെ ആ സൂര്യൻ  മറ്റുചിലർക്ക് അസ്തമയ സൂര്യൻനാണ്, മദ്ധ്യാഹ്നസൂര്യനാണ്.

പിന്നേയും ചിലർക്ക് ആ സൂര്യൻ തന്നെ ഇല്ലാതെ രാത്രിയാണ്.

ഇത് വെച്ചെങ്കിലും നമുക്ക് ചിന്തിച്ചുകൂടെ. 

ഒരേ കാര്യം ഒരേ സമയം വ്യത്യസ്തമായ പ്രതലത്തിൽ ഉള്ളവർക്ക്, അവർ വ്യത്യസ്തമായ പ്രതലത്തിൽ ആണെന്നുള്ള ഒരൊറ്റ കാരണം കൊണ്ട്, വ്യത്യസ്തമാണ് എന്നത്.

തീർത്തും ആപേക്ഷികതയിൽ നിൽക്കുന്ന ഒരേ മനുഷ്യൻ തന്നെ ആപേക്ഷികതയിൽ തന്നെ നിൽക്കുന്ന മറ്റ് പല മനുഷ്യർക്കും  വ്യത്യസ്ത വ്യക്തിത്വമാവുന്നത് പോലെ. 

ഒരേ സമയം പലർക്കും പലതായി. 

പിതാവും സഹോദരനും ഭർത്താവും സുഹൃത്തും അപരിചിതനും ഒക്കെ ആയി.

****

ഒരേ സ്ഥലത്തേക്ക് പല സ്ഥലങ്ങളിലുള്ള പലർക്കും പല വഴികളും ഉണ്ടെന്നത് പോലെ.

അങ്ങനെ മാത്രം കുറേ ശരികൾ. 

ഒന്ന് മറ്റൊന്നിനെ നിഷേധിക്കുന്നതല്ലാത്ത കുറേ ശരികൾ. 

സമാന്തരമായി പോകാവുന്ന, പരസ്പരം ഏറ്റുമുട്ടാത്ത കുറേ ശരികൾ 

*****

അത്രയേ ഉള്ളൂ എല്ലാ വിശ്വാസികളുടെയും കാര്യം. 

എല്ലാവരും ഒരുപോലെ.

എല്ലാം ഒരു പോലെ തെറ്റ്.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാം ഒരു പോലെ ശരി.