കൊറോണ: മരിച്ചില്ലാതാവുമെന്ന് ഉറപ്പായിട്ടും നീ നിന്ന് കൊടുക്കാതെ.

കൊറോണ:

മരിച്ചില്ലാതാവുമെന്ന് ഉറപ്പായിട്ടും എന്താണ്‌ നീ നിന്ന് കൊടുക്കാതെ, ഇത്രക്ക് തത്രപ്പെട്ടു തേടുന്നത്, നേടുന്നത്?

നേടിയതും തേടിയതും ഒന്നും നീയാവില്ല, നിന്റേതാവില്ലെന്ന് ഉറപ്പായിട്ടും .

നീ തന്നെയും നീയാവില്ല, നിന്റേതാവില്ലെന്ന്. 

നിന്റേതൊന്നുമതും നീയാവില്ല, നിന്റേതാവില്ലെന്ന്. 

പേരിന് വേണ്ടി, നിന്റേതെന്ന് പറയാൻ, നിന്റെ പേര്‌ അവശേഷിച്ചാല്‍ തന്നെയും അതൊരു പേര്‌ മാത്രം.

ഏറിയാല്‍ ചിത്രം.
ആ ചിത്രത്തില്‍ കാണുന്ന രൂപം.

മനസും ഓര്‍മ്മയും സ്വന്തവും ബന്ധവും ഇല്ലാത്ത ചിത്രം.
അതിനുള്ള രൂപം, പേര്‌. 

ആര്‍ക്കും ആരായും കരുതാവുന്ന പേര്‌, രൂപം. 

എന്നിട്ടും എന്താണ്‌ നീ ഇത്രക്ക് തത്രപ്പെട്ടു ഭയചകിതനായി തേടുന്നത്, നേടുന്നത്?

ഒന്നുമല്ലാതായി വൈറസുകള്‍ വരെയാകുന്ന, നിന്റെതെന്ന് നീ കരുതുന്ന, ജീവിതത്തെയോ?

എന്താണ്‌ നീ വൈറസുകളെ ഇത്രക്ക് പേടിക്കുന്നത്, വെറുക്കുന്നത്?

നീ മാത്രമാണ്‌, നിനക്ക് മാത്രമാണ് ജീവിതം എന്ന് നീ കരുതുന്നത് പോലെ.

നിന്റെതല്ലാത്ത രൂപവും ഭാവവും അര്‍ഥവും തലവും മാനവും ജീവിതത്തിന്‌ ഇല്ലാത്തത് പോലെ. 

വാദത്തിന് വേണ്ടി പറഞ്ഞു വന്നാല്‍ നിന്നെക്കാള്‍ അളവും തൂക്കവും എണ്ണവും വണ്ണവും ഭാരവും വൈറസുകള്‍ക്കാണ്‌.

പക്ഷേ എന്നത് പോലും നീ അറിയാതെ, ഓര്‍ക്കാതെ. 

നിന്നെയും നിന്റെ ശരീരത്തെയും അവരുടേതാക്കി മാറ്റി, അധിനിവേശം നടത്തി, അവരുടെ കല്‍പനകള്‍ നടത്താൻ മാത്രം കഴിവുള്ള വൈറസുകള്‍.

നീ അറിയുന്നുവോ, വൈറസുകള്‍ സ്വയം മരിക്കുകയോ ഒഴിഞ്ഞുപോകുകയോ ചെയ്തില്ലെങ്കില്‍, നിന്നെ കൊല്ലാതെ നിനക്ക് വൈറസുകളെ കൊല്ലാന്‍ സാധിക്കില്ല.

അല്ലേലും ജീവിതത്തെ കൊന്നും തിന്നും, മനുഷ്യനായും വൈറസായും ബാക്ടീരിയയായും മാറി മാറി തന്നെയാണ് ജീവിതം തുടരുന്നത്.

അത് നീയായാലും, വൈറസുകള്‍ ആയാലും.