എല്ലാം ശരി, എല്ലാം സത്യം എന്ന് പറയാനും സങ്കല്പിക്കാനും എത്ര സുഖമാണ്, എളുപ്പമാണ്.
ഭാരതീയം എന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന ദർശനധാരയിൽ ഈ പറച്ചിലിൻ്റെ സുഖവും എളുപ്പവുമുണ്ട്.
പക്ഷെ, അങ്ങനെ എളുപ്പം, സുഖത്തിൽ എല്ലാം ശരി, എല്ലാം സത്യം എന്ന് പറയുന്നതിൽ വലിയോരപകടവും കൂടിയുണ്ട്.
ഒന്ന് മാത്രം ശരിയെന്ന് അന്വേഷിച്ച് കണ്ടെത്തി കാണിച്ച് ഉറപ്പിച്ച് പറയാൻ കഴിയാത്തവൻ്റെ പറച്ചിൽ കൂടിയായി അത് മാറും.
അവനവന് ബോധ്യപ്പെടാതേയും എല്ലാം ശരി, എല്ലാം സത്യം എന്ന് ഒരാൾക്ക് വെറും വെറുതേ പറയാമെന്ന സുഖവും എളുപ്പവും കൂടി അതിലുണ്ട്.
ശരിയായ ഒന്ന് അന്വേഷിച്ച് കണ്ടെത്താതിരിക്കാൻ, മടിയായി, ഒളിച്ചോട്ടമായി, മറയായി ഈ പറച്ചിൽ ഉപയോഗിക്കും.
ശരിയായ ഒന്ന് കണ്ടെത്താൻ കഴിയാത്തതിന് ന്യായമാക്കാനും, അങ്ങനെയുള്ള തൻ്റെ അലസതക്കും കഴിവുകേടിനും മറപിടിക്കാനും ഈ പറച്ചിൽ മറയായി ഉപയോഗിക്കും.
തൻ്റേത് ശരിയെന്ന് ഉറപ്പില്ലാതെ, ഒരുപക്ഷേ തൻ്റെ തെറ്റിനെ ആ വഴിയിൽ ശരിയാക്കി എടുക്കാനുള്ള ചെപ്പടി വിദ്യയായും ഈയൊരു പറച്ചിലിനെ ഉപയോഗപ്പെടുത്താം.
ഭാരതീയം എന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന ദർശനധാരയൂടെ (എല്ലാം ശരി എല്ലാം സത്യം എന്ന് പറയുന്ന പറച്ചിലിൻ്റെ) പ്രത്യേകത ഇങ്ങനെയെല്ലാമുള്ള അടവുകൾ പയറ്റാനുള്ള സുഖവും എളുപ്പമാണ്.
******""
സത്യത്തെയും ദൈവത്തെയും എങ്ങനേയും സങ്കല്പിക്കാം, പ്രാപിക്കാം എന്നത് ഭാരതീയ ദർശനധാര.
ഒരൊറ്റ വഴിയല്ല, എല്ലാ വഴിയുമാണ് എന്നത് ഭാരതീയമായ പറച്ചിൽ.
പക്ഷെ, ഈ പറച്ചിൽ എല്ലാം അറിഞ്ഞവനും ഒന്നും അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്തവനും ഒരുപോലെ പറഞ്ഞേക്കും.
അറിഞ്ഞ് പറയുന്നവനെയും അറിയാതെ പറയുന്നവനേയും ഒരുപോലെ ഗുരുവായിക്കണ്ട് പിന്തുടരുന്നത് പാവം ജനങ്ങളും.
പലരും അതിനാൽ പാതിവഴിയിൽ കുടുങ്ങി മോഹാലസ്യപ്പെട്ട് തന്നെ.
അൽഭുതങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിച്ച് വരും. കീഴ്വായു കേട്ട് അത് തന്നെയാണ് കാര്യമെന്ന് ധരിച്ച് ഞെട്ടും.
അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്തവൻ എല്ലാം ശരി, എല്ലാം സത്യം, ഒരൊറ്റ വഴിയല്ല, എല്ലാ വഴിയുമാണ് എന്ന് പറയുന്നത് തൻ്റെ അറിവില്ലായ്മക്ക് ശക്തികൂട്ടാനും അതിന് മറയും ന്യായവും ഉണ്ടാക്കാനും ആ വഴിയിൽ തൻ്റെ അറിവില്ലായ്മയെ രക്ഷിച്ചെടുക്കാനും മാത്രമായിരിക്കും എന്ന വ്യത്യാസത്തോടെ.
അതുകൊണ്ട് തന്നെ അറിഞ്ഞുപറയുന്നവനാര് വെറുതേ പറയുന്നവനാര് എന്നറിയാതെ സാധാരണ ജനങ്ങൾ എവിടെയൊക്കെയോ കാണുന്ന അവകാശവാദങ്ങളിൽ വീണ് കുടുങ്ങും.
മൂത്രം നൽകി തീർത്ഥമെന്ന് പറയുന്നവരെ അവർക്ക് മനസ്സിലാവാതെ വരും.
മൂത്രം നൽകി തീർത്ഥമെന്ന് പറയുന്നവരും പറയാൻ ധൈര്യമുള്ളവരും ഏറെയുണ്ടാവും.
കാരണം, എല്ലാവർക്കും ഉറപ്പുള്ള ഒരുകാര്യമുണ്ട്.
തീർത്ഥം യഥാർത്ഥത്തിൽ എങ്ങിനെ രുചിക്കുന്നുവെന്ന് ആർക്കും അറിയില്ലെന്ന ഉറപ്പ്.
ഈ ഉറപ്പ് എല്ലാ ഗുരുത്വവും ദിവ്യത്വവും ചമയുന്നവന് ധൈര്യമായുണ്ട്.
ഒരുപക്ഷേ മൂത്രം തന്നെയല്ലാത്ത തീർത്ഥം തന്നെ ഇല്ലെന്നറിയുന്നത് കൊണ്ടുള്ള ധൈര്യവും കൂടി.
എല്ലാം ശരി, എല്ലാം സത്യം, ഒരൊറ്റ വഴിയല്ല, എല്ലാ വഴിയുമാണ് എന്ന പറച്ചിൽ സാധാരണക്കാരന് ഉണ്ടാക്കുന്ന പുകിൽ അതാണ്.
സത്യത്തെയും ദൈവത്തെയും എങ്ങനേയും സങ്കല്പിക്കാം, പ്രാപിക്കാം എന്ന പറച്ചിൽ കേട്ട് അത് പിന്തുടരുന്ന ഇത്തരം സാധാരണക്കാർ കള്ളനാണയങ്ങളിൽ കുടുങ്ങുന്നു.
എല്ലാം ശരി, എല്ലാം സത്യം, ഒരൊറ്റ വഴിയല്ല, എല്ലാ വഴിയുമാണ് എന്നത് കേട്ട് എല്ലായിടവും പ്രതീക്ഷയോടെ പോകുന്ന സാധാരണക്കാരൻ കുറേ വേഷംകെട്ടുകളിലും അവകാശവാദങ്ങളിലും കുടുങ്ങി തൻ്റെ ജീവിതവും സമ്പാദ്യവും ഹോമിക്കുന്ന അവസ്ഥ സംജാതമാകുന്നു.
ഇന്ത്യയിൽ മുഴുക്കെ നമുക്കിത് കാണുകയും ചെയ്യാം. കുംഭമേളകളിൽ വരെ.
ആ സ്ഥിതിക്ക് സാധാരണക്കാരെ മുൻകണ്ട്, അവരുടെ നന്മയും സുരക്ഷിതത്വവും ക്ഷേമവും ലക്ഷ്യമിടുന്നതാണെങ്കിൽ ഒന്ന് മാത്രം ശരി, സത്യം, ഒരു വഴി മാത്രമേയുള്ളൂ എന്ന് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നതായിരിക്കും നല്ലത്.
കാരണം, എല്ലാം ശരി, എല്ലാം സത്യം എന്ന് പറയുന്ന ദർശനധാരയുടെ അതേ ന്യായം വെച്ച് തന്നെ പറയട്ടെ....
ഒന്ന് മാത്രം ശരി, ഒരു വഴി മാത്രം ശരി എന്ന് പറയുന്ന ആ ഒന്നും ഒരു വഴിയും എന്തായാലും എല്ലാം ശരി, എല്ലാം സത്യം എന്ന് പറയുന്നതിൽ ശരിയായിരിക്കുമല്ലോ?
എല്ലാം ശരിയെങ്കിൽ ആ ഒന്ന്, ആ ഒന്ന് മാത്രം ശരിയെന്ന് പറയുന്ന ആ ഒന്ന് തെറ്റവില്ലല്ലോ?
അതല്ലാതെ, എല്ലാം ശരി, എല്ലാം സത്യം എന്ന പറച്ചിൽ അപകടം നിറഞ്ഞ പറച്ചിലാണ്.
ഒന്ന് മാത്രം ശരിയെന്ന് കാണിച്ച് ഉറപ്പിച്ച് പറയാൻ കഴിയാത്തവൻ്റെ പറച്ചിൽ കൂടിയായി അത് മാറും
No comments:
Post a Comment