ജീവിതത്തിൻ്റെ മാനേജ്മെൻ്റാണ് യഥാർത്ഥ ഹയർ മാനേജ്മെൻ്റ്.
ഞാൻ പഠിച്ചതും നീ പഠിച്ചതും മുഴുവൻ മൊത്തമായ ജീവിതത്തിനുള്ളതാണ്. മുഴുവൻ മനുഷ്യർക്കും വേണ്ടതാണ്, വേണ്ടിയാണ്.
ഞാൻ ചെയ്തതും ചെയ്യുന്നതും, നീ ചെയ്തതും ചെയ്യുന്നതും മുഴുവൻ മൊത്തമായ ജീവിതത്തിനുള്ളതാണ്. സർവ്വ മനുഷ്യർക്കും വേണ്ടതാണ്, വേണ്ടിയാണ്.
ആ മൊത്തമായ ജീവിതത്തെ (നിങ്ങളുടേത് മാത്രമല്ലാത്ത ജീവിതത്തെ) നിങ്ങൾ ദൈവമെന്ന് വിളിച്ചാലും ശരി, പ്രകൃതിയെന്ന് വിളിച്ചാലും ശരി.
ആ മൊത്തമായ ജീവിതത്തെ നിങ്ങൾ പദാർത്ഥമെന്നോ ആത്മാവെന്നോ ഊർജ്ജമെന്നോ ബോധമെന്നോ വിളിച്ചാലും ശരി.
ജീവിതം എങ്ങനെ ജീവിതത്തെ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നു?
ഓരോരുത്തർക്കും അവരുടെ മക്കൾ സ്പെഷ്യലാണെന്ന് തോന്നിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്.
മക്കളുടെ കാര്യത്തിൽ ഓരോരുവനിലും കുറ്റബോധത്തെ ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ട്.
ആ കുറ്റബോധത്തെ ഉത്തരവാദിത്തമാക്കി മാറ്റിക്കൊണ്ട്.
ഓരോരുത്തരെക്കൊണ്ടും അവനവന് വേണ്ടി എന്ന് തോന്നിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറ്റുന്നതെല്ലാം ചെയ്യിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്.
ഫലത്തിൽ അവയെല്ലാം മറ്റുള്ളവർക്കും സർവ്വതിനും വേണ്ടതാക്കി മാറ്റുക.
അങ്ങനെ, ആരൊക്കെയോ അവർക്ക് വേണ്ടിയെന്ന് കരുതി വെച്ചുവളർത്തിയ തെങ്ങ് നിനക്ക് തേങ്ങ തരുന്നതാകുന്നു
അങ്ങനെ, എവിടെയോ ആരോ കൃഷി ചെയ്തുണ്ടാവുന്ന അരി ഇവിടെ നിന്നെ തീൻമേശയിലെത്തുന്നു.
പിന്നെയും ഒരുപടി പേർ അതിനിടയിൽ തനിക്ക് വേണ്ടി മാത്രമായി താൻ ചെയ്യുന്ന ജോലികൾ ചെയ്തതിൻ്റെ ഫലമായി.
No comments:
Post a Comment