ദിവ്യപ്രണയം എന്നതൊക്കെ വെറും വെറുതെയുള്ള പറച്ചിൽ.
പിന്നെ, ജീവിതത്തെ ദൈവമെന്നും ദിവ്യമെന്നും കണക്കാക്കിയാൽ ജീവിതം ജീവിതത്തിന് വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കുന്ന ഏത് പ്രവൃത്തിയും പ്രണയവും ദിവ്യമായി, ദൈവികമായി.
********
ജീവിതമേ ഉളളൂ.
ഞാനും നീയും എന്നതില്ല.
ജീവിതത്തിന് വേണ്ടി ജിവിതം ഉണ്ടാക്കുന്ന ബോധമായ ഞാനും നീയും എന്നതേയുള്ളൂ..
ആ നിലക്ക് ജിവിതം ജീവിതത്തെ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്ന ഏക പൊരുൾ മക്കളാണ്, മക്കളിലൂടെയാണ്.
ജീവിതത്തിൻ്റെ പൊരുൾ എന്നാൽ വേറേതന്നെയായ ഞാനും നീയും എന്നതോ എനിക്കും നിനക്കും വേറേതന്നെയുളള പൊരുൾ എന്നോ അർത്ഥമില്ല.
ജീവിതത്തിന് വേണ്ടി, ജീവിതത്തിൻ്റെ മുന്നോഗമനത്തിനു വേണ്ടി ജീവിതം ഉണ്ടാക്കുന്ന വികാരമാണ് കാമം, പ്രണയം എന്നതൊക്കെ.
അതിൽ പിന്നെ കാമത്തിലൂടെയും പ്രണയത്തിലൂടെയും കുട്ടികൾ ഉണ്ടാവുക എന്നതും.
കുട്ടികൾ ഉണ്ടാവാതിരിക്കുക, വേണ്ടെന്ന് വെക്കുക എന്നത് ഇക്കാര്യത്തിൽ അപവാദമാണ്.
വേണ്ടെന്ന് പ്രണയിക്കുന്നവർ തീരുമാനിച്ചതാണെങ്കിലും ജീവിതത്തിൻ്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് നോക്കുമ്പോൾ അപവാദമാണ്,
ജീവതം ജീവിതത്തിന് വേണ്ടി ഉദ്ദേശിക്കാത്തതാണ് മക്കൾ വേണ്ടെന്നത്.
കാരണം ജീവതം തുടരുന്നത് മക്കളിലൂടെയാണ്.
പ്രണയിക്കുക എന്നാൽ തനിക്ക് ഇണചേരാൻ പറ്റിയതിനെയും തന്നിൽ ഗർഭം ഉണ്ടാക്കാൻ പറ്റിയവരെയും തെരഞ്ഞെടുക്കൽ തന്നെയാണ്.
പ്രണയിക്കുമ്പോൾ മറിച്ചുള്ള എന്തെല്ലാം വേഷംകെട്ടുകളും അവകാശവാദങ്ങളും അഭിനയങ്ങളും നടത്തിയാലും അതങ്ങനെ തന്നെയാണ്.
No comments:
Post a Comment