ദൈവമേ,
എന്നെ നിർവ്വചിക്കാൻ തന്നെ
എനിക്കാവുന്നില്ല.
പിന്നെയാണോ ഞാൻ
നിന്നെ നിർവ്വചിക്കുന്നത്?
നിന്നെ നിർവ്വചിക്കാനറിയാത്ത ഞാനെങ്ങനെ
നീ ഏകനാണെന്നും പലതാണെന്നും
ശക്തനെന്നും കാരുണ്യവാനെന്നും പറയും?
ഏകം, പലത്, ശക്തി , കാരുണ്യം
എന്നതൊക്കെ എൻ്റെ പ്രതലത്തിൽ മാത്രം
ബാധകമായ സംഗതികളല്ലേ?
സഗുണ ഭാവം സൂചിപ്പിക്കുന്ന
എല്ലാ പേരുകളും
ബിംബങ്ങൾ പോലെ ബിംബങ്ങൾ.
ഭാഷയിൽ കൊത്തിയ ബിംബം,
നിറത്തിൽ ചാലിച്ച ബിംബം,
രൂപത്തിലും കൊലത്തിലും കൊത്തിയ ബിംബം.
കയറാനും മനസ്സിലാക്കാനും ഉള്ള
കോണിപ്പടികൾ ബിംബങ്ങൾ.
******
അങ്ങനെയൊരു നിർവ്വചിത രൂപവും ഭാവവും നിശ്ചിത അവസ്ഥയും ഇല്ല.
മാങ്ങയുടെ പുളിയും മധുരവും മാങ്ങക്കും മാവിനും അറിയില്ല.
മാങ്ങയെ മാങ്ങയെന്ന് മാങ്ങയും മാവും പേര് വിളിച്ചില്ല.
ആ പേര് മറ്റാരോക്കെയോ അവരുടെ അവസ്ഥയും സൗകര്യവും അനുഭവവും പോലെ വിളിച്ചത് മാത്രം.
ഒരു ബുദ്ധന്നും സൂഫിക്കും താൻ ബുദ്ധനാണെന്നും സൂഫിയാണെന്നും പറയാൻ സാധിക്കില്ല.
******
ദൈവത്തെ ആർക്കും ശരിക്കും അറിയാനാവാത്തത് വലിയ കുറ്റമായി കാണുന്ന ദൈവമോ?
ദൈവത്തെ ആർക്കും ശരിക്കും അറിയാനാവില്ല എന്നറിയാനാവാത്ത ദൈവമോ?
മതം എഴുതിപ്പിടിപ്പിച്ച ദൈവം വല്ലാത്ത അല്പനായ ദൈവം.
*******
വില, വിലപ്പെട്ടത്,
അന്വേഷിക്കൽ, കണ്ടെത്തൽ,
പരീക്ഷിക്കുക, വിജയിക്കുക, തോൽക്കുക
എന്നതൊക്കെ നമ്മുടെ മാനത്തിൽ
ആ മാനത്തിൻ്റെ പരിമിതികളും
മാനദണ്ഡങ്ങളും വെച്ച് തോന്നുന്നത്.
അത് തന്നെ ദൈവത്തിൽ
ആരോപിച്ച് വിശേഷിപ്പിച്ച്
ദൈവത്തെ നാം ചുരുക്കുന്നു.
വെറും വെറുതെ കൂടെയുണ്ടെന്ന് പറയരുത്.
പറ്റാത്തത് ഏറ്റെടുക്കരുത്.
കാരണം,
അങ്ങനെ പറഞ്ഞ് ഏറ്റെടുത്ത നിങ്ങള്ക്ക്
പിന്നീടവരെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത് പോലും
വെറുപ്പാകും, പേടിയാവും.
മനസ്സാക്ഷി ബാക്കിവെച്ചെങ്കിൽ
നിങ്ങളുടെ വാക്കുകൾ
നിങ്ങളെ തുറിച്ചുനോക്കും.
No comments:
Post a Comment