തങ്ങൾ കുടുംബം എന്ന ഒരു പ്രത്യേക വിഭാഗം ഇസ്ലാമിൽ ഇല്ല.

തങ്ങൾ കുടുംബം എന്ന ഒരു പ്രത്യേക വിഭാഗം ഇസ്ലാമിൽ ഇല്ല. 

ആരെങ്കിലും ആരെയെങ്കിലും കൂടുതലായി പരിഗണിക്കുന്നതും ഇസ്ലാമും തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധവും ഇല്ല.

“നാം നിങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നത് ഒരേയൊരു ആണിൽ നിന്നും പെണ്ണിൽ നിന്നും. പിന്നീട് നിങ്ങളെ ഗോത്രങ്ങളും വർഗ്ഗങ്ങളും ആക്കിയത് നിങ്ങൾ പരസ്പരം തിരിച്ചറിയാൻ മാത്രം. അല്ലാഹുവിൻകൽ നിങ്ങളിൽ ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഠൻമാർ നിങ്ങളിൽ ഏറ്റവും സൂക്ഷ്മതയുള്ളവർ“ (ഖുർആൻ) 

“അറബിക്ക് അനറബിയുടെ മേലോ വെളുത്തവന് കറുത്തവന്റെ മെലോ ഒരു മേന്മയും മേൽകോയമയും ഇല്ല, അരുത്. നിങ്ങളെല്ലാവരും ആദമിൽ നിന്ന് , ആദം മണ്ണിൽ നിന്നും.” (ഹദീസ്)

പിന്നെയാണോ രാജകുടുംബം?

നാട്ടിൽ എന്തൊക്കെയൊ സംഭവിക്കുന്നു, ഇസ്ലാമുമായി ബന്ധമില്ലാതെ. 

അതൊക്കെയാണ് ഇസ്‌ലാം, അതൊക്കെയും ഇസ്‌ലാമികമാണ് എന്ന ധാരണ വെച്ച് ചോദ്യങ്ങൾ ഉന്നയിച്ചാൽ എന്താണ് ചെയ്യുക? 

എല്ലാവിധ രാജാധിപത്യങ്ങളെയും ഉച്ചനീചത്വങ്ങളെയും നിരാകരിച്ചും ഉച്ചാടനം ചെയ്തും വന്ന രാഷ്ട്രീയ സാമ്പത്തിക സാമൂഹ്യ ജീവിതക്രമമാണ് ഇസ്‌ലാം.

*******

തങ്ങൾ കുടുംബം എന്നാൽ നബിയുടെ കുടുംബം എന്നാണ് ഇവിടെയുള്ള വെപ്പ്. 

നബിയുടെ കുടുംബത്തിന് മാത്രമായി ഔന്നത്യമുള്ളതായി, സ്വർഗ്ഗം ഉറപ്പുള്ളതായി ഖുർആൻ എവിടെയും പറയുന്നില്ല. പ്രവാചകനും സൂചിപ്പിവെച്ചിട്ടില്ല. 

ഇസ്ലാമിനെ ഇസ്ലാമാക്കുന്ന ആണിക്കല്ലിന് എതിരാണ് ആർക്കെങ്കിലും, അല്ലെങ്കിൽ ഏതെങ്കിലും കുടുംബത്തിന് കൂടുതൽ പ്രത്യേകതയുണ്ടെന്ന് കരുതലും പറയലും.

ഇസ്ലാമികമായി പറഞ്ഞാൽ: എല്ലാ ഔന്നത്യത്തിനും സ്വർഗ്ഗപ്രവേശത്തിനും അടിസ്ഥാനം സൽക്കർമ്മവും പരോപകാരം ചെയ്യലും ദാനധർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യലും സത്യവിശ്വാസവും സൂക്ഷ്മതാബോധവും മാത്രം. 

പ്രത്യക്ഷത്തിൽ മനുഷ്യരെല്ലാം ഒരുപോലെ മാത്രം. 

സത്യവിശ്വാസവും സൂക്ഷ്മതാബോധവും അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള മനുഷ്യന്റെ ഔന്നത്യം ദൈവം മാത്രം അറിയുന്ന , ദൈവം മാത്രം നിശ്ചയിക്കുന്ന രഹസ്യമായ ഔന്നത്യം.

“കാലം കൊണ്ട് സത്യം. നിശ്ചയമായും മനുഷ്യൻ നഷ്ടത്തിലാണ്. വിശ്വസിച്ച് നിർഭയരായവരും സൽക്കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തവരും ഒഴികെ, സത്യം കൊണ്ടും ക്ഷമ കൊണ്ടും പരസ്പരം ഉണർത്തിയവരും ഉപദേശിച്ചവരും ഒഴികെ.” (ഖുർആൻ)

തങ്ങൾ കുടുംബം നേരിട്ട് സ്വർഗ്ഗത്തിലാണ് എന്ന് ആരെങ്കിലും കരുതുന്നതിൽ ഇസ്ലാമികമായി ഒരടിസ്ഥാനവും ഇല്ല എന്നർത്ഥം.

നബിയുടെ കുടുംബക്കാർ തന്നെയായിരുന്നു നബിയുടെ മക്കാജീവിത കാലത്തെ ശത്രുക്കൾ. നബിയെ അങ്ങേയറ്റം ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചവരും പീഡിപ്പിച്ചവരും. 

എന്നുവെച്ചാൽ തങ്ങൾ കുടുംബക്കാർ തന്നെയായിരുന്നു നബിയുടെ ഏറ്റവും വലിയ ശത്രുക്കളും ആയിരുന്നത് എന്നർത്ഥം.

ആ ശത്രുക്കളൊക്കെയും നബിയുടെ കുടുംബക്കാർ ആണ് എന്ന ഒരൊറ്റക്കാരണത്താൽ നേരിട്ട് സ്വർഗ്ഗത്തിലാവും പുണ്യപുരുഷൻമാർ ആവും എന്നാണോ തങ്ങൾ കുടുംബത്തിന് മഹിമയും ദൈവത്തിങ്കൽ കൂടുതൽ പരിഗണനയും ഉണ്ടെന്ന് പറയുന്നവർ അർത്ഥമാക്കുന്നത്? 

അങ്ങനെയൊരു അർത്ഥവും സൂചനയും ഖുർആനിൽ എവിടെയും ഇല്ല. 

നന്മ ചെയ്യുകയും നന്മ ചെയ്തത് കൂടുകയും അല്ലാത്ത വേറൊരു അടിസ്ഥാനവും ദൈവപ്രീതിക്കും സ്വർഗ്ഗപ്രവേശനത്തിനും അടിസ്ഥാനമായി ഖുർആൻ എവിടെയും പറയുന്നില്ല. 

“ആര് അണുമണിത്തൂക്കം നന്മ ചെയ്തുവോ അവനത് കാണും/കിട്ടും. 

ആര് അണുമണിത്തൂക്കം തിന്മ ചെയ്തുവോ അവനത് കാണും/കിട്ടും. (ഖുർആൻ)l

നിങ്ങൾ വാശിപിടിച്ച് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഇസ്ലാമിൽ പൗരോഹിത്യം ഉണ്ടാകില്ല.

ഇമാം എന്നാൽ മുന്നിൽ നിന്ന് നയിക്കുന്ന ആരും. 

ആർക്കുമാവാം ഇമാം.

അതൊരു സ്ഥിരമായ സ്ഥാനമോ പ്രത്യേക വിഭാഗത്തിന്റെ പേരോ അല്ല. 

മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആരും മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ തയ്യാറുള്ള ആരും ഇമാമാണ്.

ആരും ജന്മം കൊണ്ട് ഇമാം ആവുന്നില്ല. ഇമാം എന്നാൽ പുരോഹിതനെന്നോ ദൈവത്തിലേക്കുള്ള മധ്യവർത്തി എന്നോ അർത്ഥമില്ല.

പിന്നെ ഖാളി, ഖത്തീബ് 

ഖാളി എന്ന അറബി പദത്തിന്റെ അർത്ഥം ജഡ്ജ് അഥവാ വിധികർത്താവ്. 

ഖത്തീബ് എന്ന അറബി പദത്തിന്റെ അർത്ഥം പ്രസംഗിക്കുന്ന ആൾ. 

വെള്ളിയാഴ്ച ദിവസം ഖുതുബ (പ്രസംഗം) നടത്തുന്ന ആൾക്കും ഏത് പ്രസംഗിക്കുന്ന ആൾക്കും ഖത്തീബ് എന്ന് തന്നെയാണ് അറബി ഭാഷയിലും ഇസ്‌ലാമിക സംജ്ഞയിലും പറയുക. ഖത്തീബ് പ്രസംഗിക്കാൻ (ഖുതുബ നടത്താൻ) യോഗ്യതയുള്ള ആർക്കും ആവാം, ജന്മം കൊണ്ടല്ല. 

ഖത്തീബ് ഒരു പുരോഹിതനോ ദൈവത്തിലേക്കുള്ള മധ്യവർത്തിയോ പ്രത്യേക വിഭാഗമോ അല്ല

അറബ്/ഇസ്ലാമിക സമൂഹത്തിലെ കോടതികളിൽ ജഡ്ജുമാർക്ക് ഖാളി എന്നാണ് പേര് വിളിക്കുക. 

ഖാളി എന്നത് വിധികർത്താവിന്റെ തൊഴിലെടുക്കുന്ന ആളുടെ നിയമപരമായ തസ്തികയുടെ പേര് മാത്രം. 

പഠിപ്പും യോഗ്യതയും താൽപര്യവും പോലെ ആർക്കും ആകാവുന്നത് മാത്രം ഖാളി, ഖത്തീബ് 

ജാതി പോലെ ജന്മം കൊണ്ട് കിട്ടി ആവുന്നതല്ല ഖാളിയും ഇമാമും ഖത്തീബും ഒന്നും.

നമ്മുടെ നാട്ടിലെ കോടതികളിലും ഗവൺമെന്റ് തസ്തികകളിലും ഇങ്ങനെ കുറെ പേരുകളും പദവികളും ഉണ്ട്. 

അതൊന്നും പൗരോഹിത്യമല്ല, ജന്മം കൊണ്ട് കിട്ടുന്നതല്ല. അതുപോലെ മാത്രം ഖാളിയും ഇമാമും ഖത്തീബും.

ഇസ്ലാമിൽ മനുഷ്യരാകെയും ഒന്നെയൊന്ന്. 

“നാം നിങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നത് ഒരേയൊരു ആണിൽ നിന്നും പെണ്ണിൽ നിന്നും. പിന്നീട് നിങ്ങളെ ഗോത്രങ്ങളും വർഗ്ഗങ്ങളും ആക്കിയത് നിങ്ങൾ പരസ്പരം തിരിച്ചറിയാൻ മാത്രം. അല്ലാഹുവിൻകൽ നിങ്ങളിൽ ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഠൻമാർ നിങ്ങളിൽ ഏറ്റവും സൂക്ഷ്മതയുള്ളവർ “ (ഖുർആൻ) 

*********

ഇസ്ലാമിൽ പൗരോഹിത്യം ഉണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ വാശിപിടിച്ച് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് മാത്രം ഇസ്ലാമിൽ പൗരോഹിത്യം ഉണ്ടാകില്ല.

ഇസ്ലാമിൽ പൗരോഹിത്യം ഉണ്ടാകണം എന്ന നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹവും വാശിയും നിങ്ങൾ ഇസ്ലാമിനെ കാണുന്നതും നിങ്ങൾക്ക് ഇസ്ലാമിനെ കാണേണ്ടതും അങ്ങനെ എല്ലാ മതങ്ങളെയും പോലെ ഒരു മതമായിട്ടാണ് എന്നതുകൊണ്ട് മാത്രമാണെന്ന്  മനസ്സിലാക്കാം. 

യഥാർത്ഥത്തിലെ ഇസ്ലാമിനെ മനസ്സിലാക്കാതെ മനസ്സിലാക്കിയെന്ന് ധരിച്ചും വരുത്തിയും കൊണ്ട്. 

മനുഷ്യരാകെയും ഇസ്ലാമിൽ ഒരൊറ്റ വിഭാഗമാണ് എന്ന് നിങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതേയില്ല.

“അറബിക്ക് അനറബിയുടെ മേലോ വെളുത്തവന് കറുത്തവന്റെ മെലോ ഒരു മേന്മയും മേൽകോയമയും ഇല്ല, അരുത്. നിങ്ങളെല്ലാവരും ആദമിൽ നിന്ന് , ആദം മണ്ണിൽ നിന്നും.” (ഹദീസ്)

ഇസ്ലാം യഥാർത്ഥത്തിൽ എന്താണെന്ന് അറിയാൻ അതിന്റേതായ സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്ന് ശ്രമിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ നടത്തുന്ന കാടടച്ചുള്ള വിമർശനം മാത്രമാണവ.

മുസ്ലിംകളിൽ അങ്ങിങ് രൂപപ്പെട്ട അനാചാരം കണ്ടിട്ട് അതാണ് ഇസ്ലാം എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയാണ് നിങ്ങൾ വിമർശിക്കുന്നത്. 

അന്ധൻമാർ ആനയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞ കഥ നിങ്ങൾക്ക് തന്നെയും അറിയുകയും ചെയ്യാം.

ഇസ്ലാം മറ്റേതൊരു മതവും പോലെ വെറുമൊരു മതമാണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചുകൊണ്ടും നിങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നു.

ഒന്നുറപ്പിച്ചറിയുക : മുസ്ലിയാർ എന്ന വിഭാഗം ഇസ്ലാമിലില്ല. 

ആർക്കും നിസ്കാരത്തിന് നേതൃത്വം നൽകാം. 

പള്ളിപരിപാലനത്തിന് ശമ്പളം കൊടുത്ത് പ്രാദേശികമായി ഏൽപിക്കപ്പെടുന്ന തൊഴിലാളി മാത്രം മുസ്ല്യാർ. 

മുസ്ലിയാർ പുരോഹിതനല്ല, ദൈവത്തിലേക്കുള്ള വിശ്വാസിയുടെ മധ്യവർത്തിയല്ല.

മുസ്ലിയാർ നടത്തിക്കൊടുക്കേണ്ട പൂജയോ ആരാധനാകർമ്മങ്ങളോ ഇസ്ലാമിൽ ഇല്ല. 

ഇസ്‌ലാമിൽ മനുഷ്യൻ ദൈവവുമായി നേരിട്ടാണ്. 

കൃസ്ത്യൻ പൗരോഹിത്യത്തിന് കാണുന്നത് പോലെ മുസ്ലിയാറിന് മുകളിലോട്ടും താഴോട്ടും വളരാനുള്ള നീളുന്ന പൗരോഹിത്യത്തിന്റെ ചങ്ങലയില്ല.

*******

ലോകത്ത് എല്ലായിടത്തും ഉണ്ട് ഇസ്ലാമിലും മുസ്ലിംകൾക്കിടയിലും പൗരോഹിത്യം ഇല്ലെന്ന കഥയും കാര്യവും.

ഇസ്ലാമിനെ പ്രത്യേകിച്ച് മഹത്വപ്പെടുത്താനില്ലാത്ത വിധം ഒരു സാധാരണ സംഭവമാണ് ഇസ്ലാമിൽ പൗരോഹിത്യമില്ല എന്നത്. 

ഇസ്ലാമിൽ പൗരോഹിത്യം ഉണ്ട് എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് തോന്നിയതും തോന്നാനിടയായ ഇന്ത്യൻ സാഹചര്യങ്ങളാണ് ഇസ്ലാമിനെയും മുസ്ലിംകളെയും സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം അസാധാരണമായത്, ഇല്ലാത്തത്, പാടില്ലാത്തത്.

********

ഭരണകൂടം തെളിയിക്കുന്നത്: വിഡ്ഢികളായ ജനങ്ങളെ എന്തും പറഞ്ഞും ചെയ്തും പറ്റിക്കാമെന്നത്

ചില രാജ്യങ്ങളിലെ ഭരണകൂട പാർട്ടികളും ഭരണാധികാരികളും ഒരുപോലെ അറിയുന്ന കാര്യമുണ്ട്. 

95% ജനങ്ങളും വിഡ്ഡികളാണെന്ന്. 

വിഡ്ഢികളായ ജനങ്ങളെ എന്തും പറഞ്ഞും ചെയ്തും പറ്റിക്കാമെന്ന്.

അവരെ വികാരം കൊള്ളിച്ചാൽ മാത്രം മതിയെന്ന് 

ആ 95 ശതമാനത്തിന് സത്യവും അസത്യവും അറിയില്ല , വിഷയമല്ലെന്ന്.

അവരെ അന്ധരാക്കാൻ മതവും സങ്കുചിത ദേശീയതയും അതുണ്ടാക്കുന്ന വെറുപ്പും വികാരവും എത്രയോ കൂടുതലാണെന്ന്.

ഭരണകൂട പാർട്ടികളുടെയും ഭരണാധികാരികളുടെയും ധൈര്യം വിഡ്ഢികളായ ഈ 95% ജനങ്ങളിലാണ്. അവരുടെ പിന്തുണയിലാണ്.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ജനാധിപത്യമെന്ന് പേരിട്ട് കൊണ്ട് എന്ത് കോമാളിത്തരവും കാട്ടാം, എന്ത് നാടകങ്ങളും കളിക്കാം എന്നവരറിയുന്നു.

ജനാധിപത്യത്തെ എളുപ്പത്തിൽ വഴിതെറ്റിക്കാം, വിലക്ക് വാങ്ങാം എന്നുമവർ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ പേരിൽ പ്രവർത്തിച്ച് കാണിച്ചുകൊടുക്കുന്നു.

ജനങ്ങൾക്ക് അവർ പുലിയുടെ മുകളിലാണ് എന്ന തോന്നലുണ്ടാക്കിക്കൊടുത്താൽ മാത്രം . 

അതേ പുലിയുടെ ഇരയാണവർ എന്നതൊന്നും പിന്നീടവർക്ക് ബാധകമല്ല. 

അതേ പുലിയുടെ ഇരയാവുന്നതും ഇരയായി ക്രൂരമായി കൊല്ലപ്പെടുന്നതും നശിക്കുന്നതും ഒന്നും അവർക്ക് മനസ്സിലാവില്ല. 

അതുകൊണ്ട് തന്നെ അതിനെയോർത്തൊന്നും അവർക്ക് വിഷമമുണ്ടാവില്ല.

വസ്ത്രമാണെന്ന പേര് കിട്ടിയാൽ മാത്രം മതി. ചിതലിനെയും അവർ വസ്ത്രമാക്കി ധരിച്ച് അഹങ്കരിച്ച് നടക്കും.

ജനാധിപത്യത്തിൽ വിഡ്ഢികളുടെ വോട്ടിനും ബുദ്ദിമാന്മാരുടെ വോട്ടിനും പൈസവാങ്ങി വോട്ട് ചെയ്യുന്നവരുടെ വോട്ടിനും ഒരേ വിലയാണ്.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആ 95%ത്തെ വിഡ്ഢികളാക്കാനും വിഡ്ഢികളാക്കി തുടർത്താനുമുള്ള പണി മാത്രം നടത്തിയാൽ മതിയെന്ന് ഭരണകൂട പാർട്ടികളും ഭരണാധികാരികളും മനസ്സിലാക്കുന്നു. 

അങ്ങനെ നടത്തേണ്ട പണികൾ മാത്രം ഭരണകൂട പാർട്ടികളും ഭരണാധികാരികളും അണിയറയിൽ ഒരുക്കുന്നു, അവ മാത്രം ചെയ്യുകയും ചെയ്തെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

ബാക്കി വരുന്ന കാര്യവിവരമുള്ള, ശരിയും തെറ്റും മനസ്സിലാവുന്ന, ശരിയും തെറ്റും അബദ്ധവും സുബദ്ധവും അപകടവും വളർച്ചയും തളർച്ചയും വകതിരിച്ച് ചർച്ച ചെയ്യുന്ന ആ വെറും അഞ്ച് ശതമാനത്തെ ആർക്ക് വേണം, ആര് ശ്രദ്ധിക്കണം?

ആ അഞ്ച് ശതമാനത്തിന് ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. പ്രത്യേകിച്ചും 95 ശതമാനത്തെ വികാരം കൊള്ളിച്ച് കയ്യിലെടുത്തുകഴിഞ്ഞാൽ.

ഭരണകൂട പാർട്ടികളും ഭരണാധികാരികളും എന്തായാലും ഈ അഞ്ച് ശതമാനത്തെ ശ്രദ്ധിക്കാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. 

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ അഞ്ച് ശതമാനത്തിന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് നിന്നുകൊടുക്കാനോ അവർക്ക് ഉത്തരം നൽകാനോ അവർ തന്നെയായ പത്രമാധ്യമങ്ങളുടെ മുന്നിൽവരാനോ പത്രമാധ്യമങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാനോ അത്തരം ഭരണകൂട പാർട്ടികൾ അവരുടെ ഭരണാധികാരിയെ അനുവദിക്കില്ല.

അഞ്ച് ശതമാനത്തിന് താഴെ വരുന്ന ബുദ്ധിജീവികൾക്കും പത്രമാധ്യമപ്രവർത്തകർക്കും അവരുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്കും ചെവികൊടുത്തില്ലെങ്കിൽ ഒന്നും വരില്ലെന്ന് ഇരുട്ട് കൊണ്ട് ഓട്ടയടക്കാൻ അറിയുന്ന ഭരണകൂട പാർട്ടികളും ഭരണാധികാരികളും കൃത്യമായും അറിയുന്നു. 

ഇസ്ലാമിനെ വിമർശിക്കണം. പക്ഷേ, എന്തിന് വേണ്ടി? ഇസ്ലാമിനേക്കാൾ നല്ലതിന് വേണ്ടി.

ഇസ്ലാമിനെ വിമർശിക്കണം.

പക്ഷേ, എന്തിന് വേണ്ടി ?

ഇസ്ലാമിനേക്കാൾ നല്ലതിന് വേണ്ടി.

ഇസ്ലാമിനേക്കാൾ മോശമായതിനെ വരിക്കാനും പിന്തുണക്കാനും അല്ല, ആവരുത്.

മോശമായതിന് അതിന്റെ നിസ്സഹായതയും നിരാശയും വെച്ച് നല്ലതിനോട് തോന്നുന്ന അസൂയ വെച്ചായിരിക്കരുത്.

അസൂയയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ഉണ്ടാക്കുന്ന തെറ്റിദ്ധാരണകളെയും തെറ്റായ പ്രചരണങ്ങളെയും ആരോപണങ്ങളെയും മുൻധാരണകളെയും വെച്ചായിരിക്കരുത്.

ഉള്ള തറവാടിനെ തകർക്കാനായിരിക്കരുത്. പകരമൊരു കുടിൽ പോലും വെക്കാൻ സാധിക്കാതെയും ആയിരിക്കരുത്.

ഉള്ളതിനെ നല്ലതാക്കാനും ഉള്ളതിനേക്കാൾ നല്ലത് കണ്ടെത്താനും തന്നയാവും, തന്നെയാവണം എല്ലാ വിമർശനങ്ങളും.

ഉള്ള നന്മയും ഉള്ളതിലെ നന്മകളും ബോധപൂർവ്വം നിഷേധിക്കാനും നിഷേധിച്ചുകൊണ്ടും ആയിരിക്കരുത് വിമർശനങ്ങൾ.

ഉള്ള നല്ലതിനേക്കാൾ മോശമായതിൽ എത്തിച്ചേരാനാവരുത് വിമർശനങ്ങൾ.

പിടിച്ചതിനേക്കാൾ വിഷമുള്ള പാമ്പിനെ മാളത്തിൽ നിന്ന് പിടിക്കാനാവരുത് വിമർശനങ്ങൾ.

നിലവിലുള്ളതിനേക്കാൾ മോശമായതിനെ തെരഞ്ഞെടുക്കാനാവരുത് വിമർശനങ്ങൾ.

നിലവിലുള്ളതിനേക്കാൾ മോശമായതിനെ കൂട്ടുപിടിച്ചും അതുമൂലം കിട്ടിയേക്കാവുന്ന പ്രശസ്തിയും സ്ഥാനവും ലാഭവും നിക്ഷിപ്തതാല്പര്യ സംരക്ഷണവും ഉള്ളിൽ വെച്ചും ആവരുത് വിമർശനങ്ങൾ.

അവനവന് മേൽവിലാസവും പ്രസക്തിയും പ്രശസ്തിയും സ്വാർത്ഥലാഭവും ഉണ്ടാക്കാനും കണ്ടെത്താനും ആയിരിക്കരുത് വിമർശനങ്ങൾ.

വിമർശനങ്ങൾ ആത്യന്തികമായി അന്വേഷണാത്മകമായിരിക്കും, ആയിരിക്കണം.

വിമർശനങ്ങൾ വളർത്താനും വളർച്ച കണ്ടെത്താനും ആയിരിക്കും, ആവണം.

അങ്ങനെവരുമ്പോൾ ഒരു ചോദ്യം ന്യായമായും ഉയരണം.

ഇന്ന് ലോകത്ത് ലഭ്യമാകുന്ന മതങ്ങളിലും പ്രത്യേശാസ്ത്രങ്ങളിലും ഏറ്റവും മോശമായത് ഇസ്ലാമാണോ?

അല്ല. 

അഥവാ ആണെങ്കിൽ, ആണെന്ന് പറയാനുള്ള ന്യായാന്യായതകൾ കൃത്യമായും വ്യക്തമായും വിവരിക്കാൻ കഴിയണം. 

കൃത്യമായി അറിയാതെയും പഠിക്കാതെയുള്ള എവിടുന്നൊക്കെയോ വീണുകിട്ടിയ തെറ്റായ ആരോപണങ്ങൾ അല്ലാത്ത ന്യായാന്യാതകൾ കൃത്യമായും വിവരിക്കാൻ കക്ഷിയണം.

ലോകത്ത് നിലവിലുള്ള മതങ്ങളിലും പ്രത്യേശാസ്ത്രങ്ങളിലും ഏറ്റവും നല്ലതും വ്യക്തത ഉള്ളതും സമഗ്രമായതും പിന്തുടരപ്പെടുന്നതും ഏതാണ്?

ഇസ്ലാം മാത്രം.

ഇസ്ലാം അല്ലാത്ത വേറെ ഏതെങ്കിലും ഒന്ന് ഇസ്ലാമുമായി മത്സരിക്കാനെങ്കിലും ഉണ്ടോ?

ഇല്ല.

ശരിയാണ്.

ഇസ്ലാം എലിയെ പിടിക്കുന്ന പൂച്ച തന്നെയാണ്.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ചൂഷ്ണാത്മകമായ പൗരോഹിത്യത്തിന്റെയും അന്ധവിശ്വാസങ്ങളുടെയും സാമ്രാജ്യത്വ അധികാര താല്പര്യങ്ങളുടെയും പാത്രങ്ങൾ തട്ടിമറിക്കുന്ന പൂച്ച തന്നെയാണ് ഇസ്ലാം.

അതികൊണ്ട് തന്നെയാണ് ഇസ്ലാമിനെ നിലനിൽക്കാൻ അർഹതയില്ലാത്ത പലതും പേടിക്കുന്നതും ഇസ്ലാമിനെതിരെ എന്തെന്നില്ലാത്ത ആരോപണങ്ങൾ അഴിച്ചുവിടുന്നതും 

അതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് ഇസ്ലാമിനെതിരെ മാത്രം ലോകം മൊത്തം ഉറഞ്ഞുതുള്ളുന്നത്.

ഉള്ളതിൽ മെച്ചപ്പെട്ട ശരിയെ മനസ്സിലാക്കാതിരിക്കാൻ ബോധപൂർവ്വം കണ്ണടക്കാൻ തീരുമാനിക്കുന്നത് കൊണ്ട്.

ശരിയെ ശരിയായി മനസ്സിലാക്കാനുള്ള വിമ്മിഷ്ടത്തെ ശത്രുതയാക്കി മാറ്റുന്നത് കൊണ്ട്. അറിവുകേടിനെ ആയുധമാക്കിക്കൊണ്ട്.

ഇസ്ലാം അതിന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ കൃത്യതയും വ്യക്തതയും കൊണ്ട് നേടുന്ന ശക്തിയും വ്യതിരിക്തതയും വെച്ച് മറ്റുള്ളവരുടെ ഇടത്തെയും അവരുടെ അധികാര സ്വാധീന മേഖലയെയും പിടിച്ചടക്കും എന്ന പേടി കാരണം. 

ആ നിലക്ക് ഇസ്ലാമുമായി നേരിട്ട് മത്സരിക്കാനുള്ള പേടി കൊണ്ട് പിന്നാമ്പുറത്തിലൂടെ. അങ്ങാടിയിൽ തോൽക്കുമ്പോൾ അമ്മയോട് എന്ന പോലെയുള്ള രീതികളുമായി. 

എന്തും സ്വയം ചെയ്ത് ഇസ്ലാമിന്റെയും മുസ്ലിംകളുടെയും മേൽ ആരോപിച്ചുകൊണ്ട്.

അതല്ലാതെ, ഇന്ന് ഈ ലോകത്ത് ഇസ്ലാമിനേക്കാൾ നല്ല വ്യക്തതയുള്ള, വ്യക്തത നൽകുന്ന, വ്യക്തമായ മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങൾ നൽകുന്ന മതമോ പ്രത്യേശാസ്ത്രമോ ഉണ്ടോ?

ഇല്ല . 

ഇവിടെ കിട്ടാനുള്ളതിൽ തേമ്മിൽ ഭേദം തൊമ്മൻ ഇസ്ലാം തന്നെയല്ലേ?

അതെ.

വെറും തമ്മിൽ ഭേദം തൊമ്മൻ മാത്രമല്ല, എത്രയോ നല്ല തൊമ്മൻ ഇസ്ലാം തന്നെയാണ്.

ഇസ്ലാമിന്റെ അവസാനവാദവും അത് മാത്രമെന്ന വാദവും ഒരു പ്രശ്നമായി തോന്നാമെങ്കിൽ പോലും….

ഇസ്ലാമിനേക്കാൾ മെച്ചപ്പെട്ട ഒരു ജിവിതപദ്ധതിയും പ്രത്യേശാസ്ത്രവും ഇല്ലെന്നാകിൽ പിന്നെന്തുകൊണ്ട് ഇസ്ലാം എപ്പോഴും പ്രതിക്കൂട്ടിൽ?

അതല്ലെങ്കിൽ ഇസ്ലാമിനെ പോലെ സർവമേഖലകളിലും  കൃത്യമായ വഴികാട്ടലും മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളും ഉള്ള വേറെ ഏതെങ്കിലും മതമോ പ്രത്യേശാസ്ത്രമോ വേണം.

അങ്ങനെ ഒന്നുണ്ടോ?

ഇല്ല.

ഉള്ളത് മുഴുവൻ വെറും കാല്പനിക വിശ്വാസങ്ങൾ മാത്രം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നത്. 

ഉള്ളത് മുഴുവൻ സ്വാർത്ഥ അധികാര താൽപര്യങ്ങളുട്ര വഴികൾ.

ഉള്ളത് മുഴുവൻ ഏറെക്കുറെ ചൂഷണോപാധിയാവുന്നത്.

എന്നിരിക്കെ ഇസ്ലാമിനെ വിമർശിക്കേണ്ടത് എന്തിന് ?

ഏറിയാൽ ഇസ്ലാമിനേക്കാൾ നല്ല ഇസ്ലാമിനെ ലഭിക്കാൻ മാത്രം. 

അല്ലാതെ ഇസ്ലാമിനേക്കാൾ മെച്ചപ്പെട്ട ഒന്ന് ലഭ്യമായത് കൊണ്ടല്ല.

ഇസ്ലാമിനേക്കാൾ നല്ല വേറെ ഏതെങ്കിലും മതമോ പ്രത്യേശാസ്ത്രമോ നിലവിൽ ഈ ഭൂമിലോകത്ത് ഉള്ളത് കൊണ്ടും അത് സ്വീകരിക്കാം എന്നത് കൊണ്ടുമല്ല.

അങ്ങനെയൊരു ഇസ്ലാമിനേക്കാൾ നല്ല ഇസ്ലാമിനെ ലഭിക്കാൻ വേണ്ടി വിമർശിക്കുന്നവർ നിലവിലുള്ള ഇസ്ലാമിനെ വിമർശിക്കേണ്ടത് നിലവിലുള്ള ഇസ്ലാമിനെ അറിഞ്ഞും പഠിച്ചും ആയിരിക്കേണ്ടെ?

അതെ.

ഇസ്ലാമിന്റെ അടുത്ത് പോലും നിൽക്കാൻ പറ്റാത്ത, ഇസ്ലാമിന്റെ നൂറിലൊന്ന് പോലും അർഹതയില്ലാത്തതിനെ കൂടെ കൂട്ടാനും, അവയെ കൂട്ടിപിടിച്ച് അവയ്ക്ക് ന്യായം ഉണ്ടാക്കാനുമാണോ ഇസ്ലാമിനെ വിമർശിക്കേണ്ടത് ?  

അല്ല.

ഇസ്ലാമിനേക്കാൾ പതിന്മടങ്ങ് മോശമായതിൽ എത്തിച്ചേരാനും അവയുമായി കൂട്ടുകൂടി സ്വാർത്ഥലാഭം നേടാനുമാണോ ഇസ്ലാമിനെ വിമർശിക്കേണ്ടത്?

അല്ല.

മതങ്ങൾ ഒന്നും വേണ്ടെന്ന് വെക്കുന്നത് വേണമെങ്കിൽ ശരിയാണെന്ന് പറയാം.

കാരണം ദൈവത്തിന് മതമില്ല, ദൈവം ഒരു മതം ഉണ്ടാക്കുകയും ഇല്ല. 

ജീവിതവും ജീവിതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സകലതും തന്നെ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഉള്ള ദൈവത്തിന്റെ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഉള്ള മതം.

ദൈവത്തിന് ഒരു മതം ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് പ്രാപഞ്ചികവ്യവസ്ഥിതി തന്നെയായ, ജീവിതം തന്നെയായ മതം.

ദൈവത്തിൽ നിന്നും പ്രാപഞ്ചികവ്യവസ്ഥിതി തന്നെയായ ദൈവികമതത്തിൽ നിന്നും ആർക്കും പുറത്താവുക സാധ്യമാകില്ല. 

അങ്ങനെ ജീവിതവും പ്രാപഞ്ചികവ്യവസ്ഥിതിയും തന്നെയല്ലാത്ത മതങ്ങൾ പറയുന്ന ദൈവം വളരേ ചുരുങ്ങിയ ദൈവമാണ്, പലപ്പോഴും ദൈവം തന്നെയല്ല. 

ദൈവത്തെ അറിയാത്തതും അറിയാനാവാത്തതും ആരുടെയും കുറ്റമല്ല. 

ജീവിതം എന്തിനെന്ന് അറിയാത്തത് ഒരു കുറ്റമല്ലാത്തത് പോലെ തന്നെ ദൈവത്തെ അറിയാത്തത് ഒരു കുറ്റമല്ല. 

ദൈവത്തെ അറിയുന്നു എന്ന് പറയുന്നതിനേക്കാൾ ഏറെ സത്യസന്ധമായത് ദൈവത്തെ അറിയില്ലെങ്കിൽ അറിയില്ലെന്ന് പറയുന്നവരുടെ പറച്ചിലാണ്. 

പലപ്പോഴും വിശ്വാസത്തേക്കാൾ ഏറെ സത്യസന്ധവും നിസ്വാർത്ഥവും നിഷ്കളങ്കവും സ്വാഭാവികവും ആയത് അറിയാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നവന്റെ അറിയാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായ നിഷേധമാണ്.

അങ്ങനെയൊക്കെ പറയുമ്പോഴും ശ്രമിക്കുമ്പോഴും അന്വേഷിക്കുമ്പോഴും ഏറ്റവും ആദ്യം വേണ്ടെന്ന് വെക്കേണ്ട മതം ഇസ്ലാമല്ല. 

അപ്പോഴും ഏറ്റവും ആദ്യം വേണ്ടെന്ന് വെക്കേണ്ട ദൈവം ഇസ്ലാം മുന്നോട്ടുവെക്കുന്ന ദൈവമല്ല.

മതം വേണ്ടെന്ന് വെക്കുമെങ്കിലും, മതം വേണ്ടെന്ന് വെക്കേണ്ടിവരുമെങ്കിലും ഒരുപക്ഷേ ഏറ്റവും അവസാനം വേണ്ടെന്ന് വെക്കേണ്ട മതമാവും ഇസ്ലാം. 

ഒരുപക്ഷെ ഒരുനിലക്കും വേണ്ടെന്ന് വെക്കാനാവാത്തതാവും ഇസ്ലാം.

ഏറ്റവും അവസാനം വേണ്ടെന്ന് വെക്കേണ്ട, ഒരു നിലക്കും വേണ്ടെന്ന് വെക്കാനാവാത്ത ദൈവമാവും ഇസ്ലാം മുന്നോട്ടുവെക്കുന്ന ദൈവം. 

അത്രക്ക് ചൂഷണമുക്തമാണ്, ചൂഷണസാധ്യതാമുക്തമാണ് ഇസ്ലാമും ഇസ്ലാം മുന്നോട്ട് വെക്കുന്ന ദൈവസങ്കല്പവും. ഒപ്പം സാമാന്യയുക്തിബദ്ധവും.

ഇസ്ലാം മുന്നോട്ട് വെക്കുന്ന ദൈവസങ്കല്പം വെറും പ്രാപഞ്ചികശക്തി മാത്രമായ ഒന്നേ ഒന്ന് മാത്രമാണ്. 

ഇസ്ലാം എന്നത് പ്രാപഞ്ചിക വ്യവസ്ഥിതിക്കും ശക്തിക്കുമുള്ള സമർപ്പണപ്രക്രിയയും ജീവിതത്തിലുടനീളമുള്ള ആ സമർപ്പണപ്രക്രിയയുടെ പേരുമാണ്.

അല്ലാതെ നാം പറഞ്ഞുകേൾക്കുന്ന പോലുള്ള ഒരു സാധാരണ മതമല്ല ഇസ്ലാം.

അഥവാ ഇസ്ലാം ഒരു മതം മാത്രമല്ല.

മതമായി, ഒരു മതം മാത്രമായി കാണേണ്ട ഒന്നും ഇസ്ലാമിൽ ഇല്ല.

ഇസ്ലാം ദൈവവിശ്വാസത്തിന്റെ പിൻബലമുള്ള ഒരു മുഴു സാമ്പത്തിക രാഷ്ടീയ സാമൂഹ്യ ജീവിത പ്രത്യേശാസ്ത്രം മാത്രമാണ് . 

ഒരുപക്ഷേ ഇസ്ലാമിനോളം ഊടും പാവും ഉള്ള ഒരു സാമ്പത്തിക രാഷ്ടീയ സാമൂഹ്യ ജീവിത പ്രത്യേശാസ്ത്രം ഇന്ന് ഭൂമുഖത്ത് ഇല്ല എന്ന് തന്നെ പറയേണ്ടിവരും.

അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഇസ്ലാം വിമർശനം പലപ്പോഴും രണ്ട് വിധത്തിൽ ഉള്ളവരിൽ നിന്നാണ്. 

ഒന്നുകിൽ ഒന്നും സ്വന്തമായില്ലാത്ത ദരിദ്രന് സമ്പന്നനോട് തോന്നുന്ന അസൂയ പോലുള്ള വിമർശനം.

അല്ലെങ്കിൽ ഇസ്ലാമിനെ കുറിച്ച് ഒന്നും അറിയാതെയുള്ള വിമർശനം.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ മതം എന്നത് വേണ്ടെങ്കിൽ, ഏറ്റവും അവസാനം വേണ്ടാതാവേണ്ട ഒരിക്കലും വേണ്ടാത്തതാവാത്ത മതമായ പ്രത്യേശാസ്ത്രമാണ് ഇസ്ലാം.

ഇസ്ലാമിലെ ദൈവം എവിടെയും ഇരിക്കുന്നില്ല,

അല്ലാഹു എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഇസ്ലാമിലെ ദൈവം എവിടെയും ഇരിക്കുന്നില്ല, എവിടെയും ഇരുത്താൻ ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ല, എവിടെയും ഇരുത്തി ചുരുക്കാനാവുന്നതുമല്ല. 

പ്രാപഞ്ചികതയിൽ മുഴുവനും നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നവൻ ഇസ്ലാമിലെ ദൈവം.

“നിങ്ങൾ എങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞാലും അവിടെയെല്ലാം ദൈവത്തിന്റെ മുഖം, പ്രീതി” (ഖുർആൻ)

 “കിഴക്കോട്ടോ പടിഞ്ഞാറോട്ടോ തിരിയുന്നതിൽ (പ്രത്യേകിച്ച്) പുണ്യവും നന്മയും ഇല്ല” (ഖുർആൻ)

“അവന്റെ കസേര/സിംഹാസനം (അവൻ ഇരിക്കുന്നയിടം, അവൻ ആയിരിക്കുന്നയിടം) ആകാശ ഭൂമികൾ മുഴുവൻ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു /വാപിച്ചിരിക്കുന്നും (ഖുർആൻ)

ഈ ഖുർആൻ സൂക്തത്തിന്റെ പശ്ചാലത്തിൽ കൂടി വേണം “സൂര്യൻ എവിടെയാണ് പോയത് /അസ്തമിച്ചത്” എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ “അർഷിന്റെ താഴെ സുജൂദ് ചെയ്യാൻ പോയി” എന്ന മുഹമ്മദ് നബിയുടെ പറച്ചിൽ മനസ്സിലാക്കാൻ. 

ആ ഹദീസിന്റെ കരുത്തും സ്വീകാര്യതയും ഈയുള്ളവന് അറിയില്ല.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആ ഹദീസിന്റെ കരുത്തും സ്വീകാര്യതയും എന്ത് തന്നെയായാലും പ്രപഞ്ചം മുഴുവൻ ദൈവിക സിംഹാസനം എന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഗംഭീരൻ പ്രതീകാത്മക പറച്ചിൽ എന്ന് മനസ്സിലാക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ ആ പറച്ചിൽ.

********

എന്നിട്ടും എന്തുകൊണ്ട് കാബയിലേക്ക് മാത്രം മുസ്ലിംകൾ തിരിഞ്ഞു നിസ്കരിക്കുന്നു.

നല്ല ചോദ്യമാണ്.

ഉത്തരവും വളരെ ലളിതം 

കാബയിലേക്ക് മാത്രം തിരിഞ്ഞു നിസ്കരിക്കുന്നത് ഏകീകരണം മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളത്. 

ഇസ്ലാം ഏകീകരണത്തിന്റെ മതമാണല്ലോ. 

ഏക മനുഷ്യൻ, ഏക ദൈവം, ഏക പ്രപഞ്ചിക വ്യവസ്ഥിക്കുള്ള സമർപ്പണത്തിന്റെ വഴി. 

അതാണല്ലോ ഇസ്ലാം.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ദൈവത്തിലേക്ക് വൈവിധ്യങ്ങൾ ഒക്കെയും സമന്വയിക്കുന്ന പ്രാപഞ്ചിക വ്യവസ്ഥിതിക്കുള്ള സമർപ്പണത്തിന്റെ ഒരേയൊരു വഴി. 

വെറും സമർപ്പണം തന്നെയായി സമർപ്പണത്തിന്റെ വഴി.

ആ സമർപ്പണമാണ്  ഇസ്ലാം.

ഇപ്പറയുന്ന പ്രാപഞ്ചിക വ്യവസ്ഥക്കുള്ള സമർപ്പണം എന്ന  ന്യായവും നീതികരണവും ഇല്ലാതെ തന്നെ  ഏകസിവിൽകോഡ് ആവശ്യപ്പെടുന്നവർക്ക്, ഒരു രാജ്യം ഒരു ഭാഷ എന്നൊക്കെ പറയുന്നവർക്ക് ഏകീകരണത്തിന്റെ ഈ ഇസ്ലാമിക രീതിശാസ്ത്രം മനസ്സിലാക്കാൻ എളുപ്പമാണ്. 

*******

ഇവിടെ എവിടെയും വൈവിധ്യമല്ലേ? 

എങ്കിൽ ഇസ്ലാം ഒരേയൊരു വഴി എന്ന് പറയുന്നത് ആ വൈവിധ്യത്തെ അംഗീകരിക്കാതിരിക്കൽ അല്ലേ?

ഉത്തരം: എന്നിട്ടാണോ ഈ ചോദ്യം ഉന്നയിക്കുന്നവർ ഏകസിവിൽ കോഡ് ആവശ്യപ്പെടുന്നത്?

എന്നിട്ടാണോ മാംസാഹാരം കഴിക്കുന്നവരെ ഈ ചോദ്യം ഉന്നയിക്കുന്നവർ  കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കുന്നത്?

എന്നിട്ടാണോ ഗോരക്ഷയുടെ പേരിൽ ഈ ചോദ്യം ഉന്നയിക്കുന്നവർ കൊലകളും കലാപങ്ങളും അഴിച്ചു വിടുന്നത്?

ഇസ്ലാമിന്റെ ഏകീകരണം വൈവിധ്യങ്ങളെ ഉൾക്കൊണ്ട് കൊണ്ടുള്ള ഏകീകരണമാണ്. 

എല്ലാ വൈവിധ്യങ്ങളും ഉൾകൊള്ളുന്ന പ്രാപഞ്ചിക താളത്തിന് സമർപ്പിക്കുകയാണ് ഇസ്ലാം.

ദൈവം ഏകനാണ് എന്നതും ദൈവത്തിലേക്കുള്ള വഴി ഏകമാക്കി വൈവിധ്യങ്ങളുടെ മറപിടിച്ചുള്ള ചൂഷണസാധ്യതകളിൽ നിന്നും മനുഷ്യരെ മുക്തമാക്കുന്നതും അതേ ദൈവം തന്നെ സൃഷ്ടിച്ച് സംവിധാനിച്ച് ഒരുക്കിയ വൈവിധ്യങ്ങളെ നിഷേധിക്കുന്ന വിധത്തിലല്ല.

സങ്കുചിത ദേശീയതയെ മതമായി കൊണ്ടുനടക്കുന്ന ഏത് നാട്ടിലും….

ക്രൂരൻമാരായ അധികാരികളും അധികാരമോഹികളും ഉണ്ടാക്കുന്ന അവരുടെ ക്രൂരതക്കും അധികാരമോഹത്തിനും കരുത്തുകൂട്ടാൻ കണ്ടെത്തുന്ന ആശയമാണ് സങ്കുചിതദേശീയത. 

ജനങ്ങളെന്ന ആത്മാവിനും ഹൃദയത്തിനും മുൻഗണന കൊടുക്കാതെ രാജ്യത്തിന് മാത്രം മുൻഗണന കൊടുക്കുന്ന സങ്കുചിത ദേശീയത ജനാധിപത്യത്തിന്റെ നേർവിപരീത ദിശയാണ്.

ജനാധിപതിപത്യത്തിൽ ജനങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ജനങ്ങളാണ് രാജ്യമുണ്ടാക്കുന്നത്. സങ്കുചിത ദേശീയതയിൽ ജനങ്ങൾ അപ്രസക്തരാണ്. 

രാജ്യത്തിന് വേണ്ടി രാജ്യം നിശ്ചയിച്ചുണ്ടാവുന്ന ജനങ്ങളേയുള്ളൂ സങ്കുചിത ദേശീയതയിൽ.

ജനാധിപത്യത്തെ അപഹരിക്കാനുള്ള എളുപ്പവിദ്യയാണ്, ലഹരിയാണ് സങ്കുചിത ദേശീയത.

ഉള്ളു പൊള്ളയായ, വിഡ്ഢിയായ ഭരണാധികാരിക്ക് തന്റെ ഉള്ളുപൊള്ളത്തരവും വിഡ്ഢിത്തങ്ങളും അബദ്ധങ്ങളും എല്ലാം ഒളിച്ചുവെക്കാനും ഒളിച്ചുകടത്താനും പറ്റിയ ഏറ്റവും നല്ല വാഹനവും സുരക്ഷിത അറയുമാണ് സങ്കുചിത ദേശീയത. 

പറഞ്ഞത് പ്രവൃത്തിക്കാത്ത, പ്രവൃത്തിക്കുന്നത് പറയാത്ത വായാടികൾക്ക് വെറും വായാടിത്തം കൊണ്ട് പറഞ്ഞുണ്ടാക്കനാവുന്ന, വേഗം കത്തുന്ന മണ്ണെണ്ണ കൂടിയാണ് സങ്കുചിത ദേശീയത.

ജനാധിപത്യത്തെ ഹൈജാക്ക് ചെയ്യാനും വഴിതെറ്റിച്ച് വിടാനും സങ്കുചിത ദേശീയ വികാരത്തേക്കാൾ വലിയൊരു വിദ്യ ഇല്ല.

നശിക്കുന്ന ജനതക്ക് ആവേശം മൂത്ത് അഹങ്കരിച്ച് നശിക്കാൻ പറ്റിയ ഏറ്റവും നല്ല മാർഗ്ഗം സങ്കുചിത ദേശീയത.

സങ്കുചിത ദേശീയതയെ മതമായി കൊണ്ടുനടക്കുന്ന ഏത് നാട്ടിലും ദേശീയതയുടെ അർത്ഥം ഒരു പ്രത്യേക കോലത്തിലാവും. 

ക്രൂരൻമാരായ അധികാരികളും അധികാരമോഹികളും രാജ്യത്തിന്റെ പേരിൽ എന്ത് ഭീകരതയും നടത്തുന്നത് ഒരു സാധാരണ സംഭവമാവും സങ്കുചിത ദേശീയതയിൽ.

ജീവനുള്ള മനുഷ്യന്റെ വികാരങ്ങളും ആവശ്യങ്ങളും സങ്കുചിത ദേശീയതയിൽ പ്രധാനമല്ലാതാവും.

ജീവനില്ലാത്ത രാജ്യത്തിന് വികാരവും വിചാരവും ആവശ്യങ്ങളും ഉണ്ടെന്ന് വരും. 

ആരോ നിശ്ചയിച്ച അതിർത്തികളെ വിലമതിച്ച് മനുഷ്യന്റെ വിലകുറക്കും.

രാജ്യമെന്നാൽ മനുഷ്യനല്ല, മനുഷ്യന് വേണ്ടി മനുഷ്യൻ തട്ടിക്കൂട്ടി ഉണ്ടാക്കിയ സംവിധാനമല്ല എന്ന് വരും.

രാജ്യത്തിന് വേണ്ടിയാണ് മനുഷ്യൻ, രാജ്യം ഉണ്ടാക്കിയതാണ് മനുഷ്യനെ, മനുഷ്യന് വേണ്ടിയല്ല രാജ്യം, മനുഷ്യൻ ഉണ്ടാക്കിയതല്ല രാജ്യം എന്ന് വരും.

എത്ര വലിയ സത്യവും പറയാതിരിക്കുക, പറയാൻ പേടിക്കുക, സത്യം അറിയാതെയും വിശ്വസിക്കാതെയുമിരിക്കുക എന്നത് പ്രയോഗമാകും.

മറ്റുള്ള എല്ലാ രാജ്യങ്ങളെ കുറിച്ചും അവിടത്തെ നിവാസികളെ കുറിച്ചും ആവുന്നത്ര കളവ് പറയുക, കളവ് പറയാൻ പേടിക്കാതിരിക്കുക, കളവ് മാത്രം അറിയുക, വിശ്വസിക്കുക എന്നത് നിർബന്ധമാകും.

സങ്കുചിത ദേശീയതയുടെ പ്രയോക്താക്കൾ എപ്പോഴും സ്വന്തം നാട്ടിൽ ഒരു യുദ്ധസാഹചര്യം സൃഷ്ടിക്കും. 

രാജ്യം എന്തോ വലിയ അപകടത്തിലാണെന്ന് ഇടക്കിടെ വരുത്തും. 

രാജ്യം അപകടത്തിലാണെന്ന് വരുത്താനുള്ള സംഭവവികാസങ്ങൾ അവർ തന്നെ ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കും.

അവർ തന്നെ അണിയറയിൽ അവർക്ക് വേണ്ടപ്പോഴൊക്കെ അത്തരം സംഭവവികാസങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാനുള്ള പദ്ധതികൾ ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കും.

യുദ്ധസാഹാചര്യം എന്ന തോന്നൽ സ്ഥിരമായി നിലനിർത്തി അഭിപ്രായങ്ങളെ അടിച്ചമർത്തും, ഹൈജാക്ക് ചെയ്യും.

എല്ലാവരെയും ഒരൊറ്റ ദിശയിൽ മാത്രം ചിന്തിക്കുന്നവരായും സംസാരിക്കുന്നവരായും ആക്കിമറ്റും.

യുദ്ധസാഹചര്യത്തിന്റെ മറയിലും ന്യായത്തിലും നാട്ടിൽ നിന്നും സത്യത്തെ അപ്രത്യക്ഷമാക്കും, കളവിനെ മാത്രം ബാഹുല്യത്തോടെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുത്തും.

അതിനായി, സ്വന്തം തെറ്റുകളെ മറച്ചുപിടിക്കാൻ, രാജ്യരക്ഷയുടെ പേര് പറഞ്ഞ് വാർത്താമാധ്യമങ്ങളെ വരെ സത്യം പറയുന്നതിൽ നിന്നും വിലക്കും.

സ്വതന്ത്രവും നിഷ്പക്ഷവുമായ വാർത്താമാധ്യമങ്ങൾ പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ അനുവദിക്കാതിരിക്കും.

സ്വാർത്ഥമോഹികളും ക്രൂരന്മാരുമായ അധികാരികൾ ഇത്തരം സങ്കുചിത ദേശീയതയെ അവർക്ക് പറ്റിയ അടവാക്കി മാറ്റുന്നതങ്ങിനെ.

സ്വാർത്ഥ മോഹികളും ക്രൂരന്മാരുമായ അധികാരികൾ അവരുടെ ക്രൂരതാണ്ഡവം നടത്താൻ ഇവ്വിധം സങ്കുചിത ദേശീയതയെ മുഖമുദ്രയാക്കും, വഴിയാക്കും.

സ്വാർത്ഥമോഹികളും ക്രൂരന്മാരുമായ അധികാരികൾ പറയുന്നതെന്തും വാതൊടാതെ വിഴുങ്ങുന്ന വികാരജീവികൾ മാത്രമായ ഒരു വലിയ സമൂഹത്തെ, അവർ പറയുന്നതല്ലാത്ത അർത്ഥവും അനർത്ഥവും വിജയവും പരാജയവും മനസ്സിലാകാത്ത സമൂഹത്തെ അവർ തന്നെ വാർത്തെടുക്കും.

ആ വഴിയിൽ വിഡ്ഢികൾ മാത്രമായ ആ സമൂഹത്തിന് അവരുടെ അധികാരികൾ എപ്പോഴും വിജയിക്കുക മാത്രം ചെയ്യുന്നു എന്ന് വരും.

വിഡ്ഢികളുടെ സ്വർഗ്ഗത്തിലിരുന്ന് വിജയിച്ചുവെന്ന് എമ്പാടും പറയാനാവും, വിജയം ആഘോഷിക്കാനാവും.

സങ്കുചിത ദേശീയതയുടെ വഴിയെ വിഡ്ഢികൾ ആത്മനാശത്തെ വളർച്ചയെന്ന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞ് ആവേശപൂർവ്വം വിളിച്ചുവരുത്തുന്നതങ്ങിനെ.

ചിതലിനെ വസ്ത്രവും അലങ്കാരവും ആയിക്കാണുന്നതങ്ങനെ.

അതുകൊണ്ട് തന്നെയവർ എന്തിനും ഏതിനും തങ്ങളെ അടിമകളാക്കിയ അധികാരികൾക്ക് വേണ്ടി, ചിതലുകൾക്ക് വേണ്ടി കൊലവിളികൾ നടത്തും.

ബാഹ്യമായതിൽ അഹങ്കരിക്കും, ആന്തരികമായതിനെ അവഗണിക്കും, നശിപ്പിക്കും. 

അവർക്ക് വേണ്ടത് അഹങ്കരിക്കാൻ കുറെ പേരുകളും ചിഹ്നങ്ങളും കഥകളും മാത്രം. 

യാഥാർഥ്യവും പ്രായോഗികതയുമായി ബന്ധമില്ലാത്ത കുറെ പേരുകളും ചിഹ്നങ്ങളും കഥകളും മാത്രം സങ്കുചിത ദേശീയതയുടെ വഴി.

കമ്യൂണിസവുമായി കൂട്ടിക്കെട്ടി ഇസ്ലാമിനെ നന്നാക്കിയതല്ല.

കമ്യൂണിസവുമായി ഇസ്ലാമിനേയും ഇസ്ലാമുമായി കമ്യൂണിസത്തെയും കൂട്ടിക്കെട്ടുന്നത് ഇസ്ലാമിനെയോ കമ്യൂണിസത്തെയോ വെളുപ്പിച്ച് നന്നാക്കാനല്ല.

രണ്ടും വെളുത്തതും നല്ലതും തന്നെയാണ്. 

രണ്ടും ഒരുപോലെ സാമ്രാജ്യത്വ അധികാര കച്ചവട സ്വാർത്ഥ താല്പര്യക്കാരുടെ കണ്ണിലെ കരടുകളാണ്.

ലക്ഷ്യവും ലക്ഷ്യബോധവും നഷ്ടപ്പെട്ട് വാലറ്റുപോകുന്ന കമ്യൂണിസത്തിന് കുറച്ചെങ്കിലും പ്രസക്തിയും മാന്യതയും ഇപ്പോഴും ഉണ്ട് എന്നത് കൊണ്ട് കൂടിയാണ്.

പ്രസക്തമായും ജീവനോടെയും നിലനിൽക്കുന്ന ഇസ്ലാമിന് പ്രത്യേകിച്ചെന്തെങ്കിലും കൂടുതൽ പ്രസക്തി നേടാൻ വേണ്ടി കൂട്ടിക്കെട്ടുന്നതല്ല.

ഇസ്ലാമിനോളം വരില്ല കമ്യൂണിസം ഒരുതരത്തിലും. 

കമ്യൂണിസം ഊഹവും സങ്കല്പവും മാത്രം. നടക്കുമോ, നടന്നോ എന്നുറപ്പില്ലാത്തത്. 

ജനാധിപത്യവും സോഷ്യലിസവും ഒക്കെ ഇങ്ങനെ തന്നെ. നടക്കുമോ, നടന്നോ, നശക്കുന്നുണ്ടോ എന്നുറപ്പില്ലാത്തത്.

മറുഭാഗത്ത് ഇസ്ലാം എന്നത് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നതും ഇപ്പോഴും ഉള്ളതും, നടപ്പിലുള്ളതും നടപ്പാവുന്നതും മാത്രം. കൃത്യമായ മാതൃകകളും മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളും ജീവിതത്തിന്റെ മുഴുവൻ മേഖലകൾക്കും നൽകിക്കൊണ്ട്.

ആ നിലക്ക് ഇസ്ലാം സമഗ്രമാണ്, സമ്പൂർണമാണ്. 

ജീവിതത്തിന്റെ സർവ്വമേഖലയിലും സ്പർശിക്കാനും മാർഗനിർദേശങ്ങൾ നൽകാനും ഇസ്ലാമിനുണ്ട്.

വെറും രാഷ്ട്രീയവും സാമ്പത്തികവും മാത്രമല്ല ഇസ്ലാം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്; പകരം കച്ചവടവും കുടുംബവും വ്യക്തിജീവിതവും ആത്മീയതയും പരാത്രികതയും എല്ലാം കൂടിയാണ്. 

ഒന്നിനെ തൊട്ട് മറ്റുള്ളത് വിട്ടുകൊണ്ടല്ല ഇസ്ലാം. 

ജീവിതത്തിലെ എല്ലാം സ്പർശിച്ച് എല്ലാം ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഇസ്ലാം. 

ജീവിതമാകുന്ന ശരീരത്തിന്റെ മുഴുവൻ ഭാഗങ്ങളെയും ഒരുപോലെ കൈകാര്യം ചെയ്തുകൊണ്ട് ഇസ്ലാം.

എല്ലാ മതങ്ങളെയും കണ്ട് അതുപോലെയാണ് ഇസ്ലാമും എന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചേടത്താണ് പലരുടെയും പ്രശ്നം.

ഇസ്ലാം നിശ്ചയിച്ച സക്കാത്തിന്റെ കാര്യം തന്നെ നോക്കൂ: 

പലിശ നിഷിദ്ധമാക്കിയ കാര്യവും നോക്കൂ.

അറുക്കുന്നിടത്തും ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നിടത്തും ഇസ്ലാമുണ്ട്.

പെരുന്നാളിന് പോലും രാവിലെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിന് മുൻപ് ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ പേരിൽ രണ്ടര കിലോ വെച്ച് പാവങ്ങൾക്ക് ഭക്ഷണധാന്യം കൊടുക്കണം എന്ന് നിഷ്കർഷിച്ച തിനേക്കാൾ വലിയ സാമ്പത്തികമായ ഇടപെടൽ എവിടെ എങ്ങനെ നടത്താനാവും?

ഇസ്ലാം വെറുമൊരു ആചാര അനുഷ്ഠാന ആരാധന മതം അല്ലാത്തത് കൊണ്ടാണ് അങ്ങനെ.

സക്കാത്ത് തന്നെയും കൊടുക്കേണ്ട എട്ട് വിഭാഗങ്ങൾ ഉണ്ട്. 

ആ എട്ട് വിഭാഗങ്ങൾ ഇല്ലാതായാൽ സക്കാത്ത് രാജ്യത്തെ പൊതുകാര്യങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കാനുള്ളതാണ്.

സക്കാത്തിൽ രാജ്യവും രാഷ്ട്രീയവും സാമ്പത്തികവും സാമൂഹ്യവും മനുഷ്യസ്നേഹവും കാരുണ്യവും നീതിയും എല്ലാം ഒരുമിച്ച് നിൽക്കുകയാണ്.

സക്കാത്ത് നിർബന്ധമാക്കിയത് പാവങ്ങളും പണക്കാരനും രണ്ട് തട്ടിൽ എപ്പോഴും നിലനിൽക്കണം എന്ന വർഗ്ഗസംഘട്ടന സിദ്ധാന്തത്തെ ശരിവെച്ചും ശരിവെക്കാനും അല്ല. 

പകരം വ്യത്യസ്ത വർഗ്ഗങ്ങൾ തേമ്മിലുള്ള സഹകരണം ഉറപ്പ് വരുത്താനും അവർ തമ്മിലുള്ള ദൂരവും അന്തരവും കുറക്കാനുമാണ്.

പാവപ്പെട്ടവനും പണക്കാരനും സ്വാഭാവികമായും ഇവിടെ ഉണ്ടാവുമെന്ന വസ്തുതക്ക് മുൻഗണന നൽകിക്കൊണ്ടാണ്, ആ വസ്തുതയെ കാല്പനികതക്ക് വേണ്ടി പോലും അവഗണിക്കാത്തത് കൊണ്ടാണ് സക്കാത്ത് നിർബന്ധമാക്കിയത് . 

കണ്ണിൻ മുൻപിലുള്ളതിനെ അവഗണിച്ച് സങ്കല്പത്തെ മുറുകിപ്പിടിക്കാൻ സക്കാത്ത് നിർബന്ധമാക്കുന്നത് വേണ്ടെന്ന് വെച്ചില്ല.

സക്കാത്ത് നിർബന്ധമാക്കിയത് പാവപ്പെട്ടവനും പണക്കാരനും എന്ന, തൊഴിലാളി മുതലാളി എന്ന, രണ്ട് വർഗ്ഗത്തെ ഇല്ലാതാക്കാനാണ്. 

സക്കാത്ത് നൽകുന്നത് ആരുടെയും ഔദാര്യമായല്ല, പകരം ഉള്ളവൻ ചെയ്യേണ്ട നിർബന്ധ ബാധ്യതയായും ഇല്ലാത്തവന് കിട്ടേണ്ട അവകാശമായും ആണ് 

എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ, വർഗ്ഗവിരുദ്ധതയെയും വർഗ്ഗസംഘട്ടനത്തെയും സ്വന്തം പ്രത്യേശാസ്ത്രം പണികഴിക്കാൻ ഇസ്ലാം അസ്ഥിവാരമാക്കിയിട്ടില്ല. 

പകരം മനുഷ്യസമൂഹത്തെ മുഴുവൻ ഒന്നായിക്കണ്ട്, ഒന്നായിത്തന്നെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുകയാണ് ഇസ്ലാം ചെയ്തതും, ഇപ്പോഴും ചെയ്യുന്നതും .

വൈരുദ്ധ്യാത്മകത പറഞ്ഞ് , വൈരുധ്യങ്ങളിൽ അഭിരമിപ്പിച്ച് ഭിന്നിപ്പിച്ച് തമ്മിലടിപ്പിക്കാനല്ല, പകരം സമവായവും പൊരുത്തവും ഐക്യവും സാമ്യതകളും കണ്ടെത്തി ഒരുമിപ്പിച്ച് കൊണ്ടിപോകാനാണ് ഇസ്ലാമിന്റെ നീക്കം.

അത് തന്നെയാണ്, ഇസ്ലാമിന്റെ ഈ സമഗ്ര സമ്പൂർണ്ണ വീക്ഷണം തന്നെയാണ്, എല്ലാവരെയും പേടിപ്പിക്കുന്നതും ഇസ്ലാമിനെതിരെ എല്ലാവരേയും കൈമെയ് മറന്ന് ഒരുമിപ്പിക്കുന്നതും.

*******

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇന്ന് എവിടെയും ഇസ്ലാമിക ഭരണം നടക്കുന്നില്ല. 

ഇസ്ലാമിക ഭരണം നടക്കാതിരിക്കാൻ മുതലാളിത്ത ഫാസിസിറ്റ് ശക്തികൾ മുഴുവൻ ഒരുപോലെ ഒറ്റക്കെട്ടാണ്. 

ഈയടുത്ത കാലം വരെ കമ്യൂണിസത്തിനെതിരെ നിന്നത് പോലെ തന്നെ. 

ആ നിലക്കുള്ള ഒരുതരം ഇസ്‌ലാം വിരുദ്ധ ശീതയുദ്ധം ലോകത്ത് വ്യക്തമായും കൃത്യമായും നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്.

ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾ ആരും പാക്കിസ്ഥാൻ അനുകൂലികൾ അല്ല.

ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾ ആരും പാക്കിസ്ഥാൻ അനുകൂലികൾ അല്ല. ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾക്ക് പാക്കിസ്ഥാൻ അനുകൂലികൾ ആവേണ്ട കാര്യവുമില്ല.

പാക്കിസ്ഥാനെ ഇന്ത്യയിൽ വിഷയമാക്കിയാൽ നേട്ടമുണ്ടാക്കാനുള്ളവർ ആരാണ്?

അവരാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇന്ത്യയിലെ പാകിസ്താൻ അനുകൂലികൾ.

അത്തരക്കാർക്കാണ് പാകിസ്താൻ ഇന്ത്യയിൽ പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കലും ഉണ്ടാക്കുന്നുവെന്ന് വരുത്തലും ആവശ്യം. അതുവെച്ച് ഇന്ത്യയിൽ അവരുടെ ശക്തിയും പിന്തുണയും അധികാരവും കൂട്ടിയെടുക്കാൻ.

പാകിസ്താൻ അനുകൂലികൾ ആവാതിരിക്കാൻ സ്വയം ഇന്ത്യയെ തെരഞ്ഞെടുത്തവരാണ് ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾ 

തൽപരകക്ഷികളുടെ രാഷ്ട്രീയ ലാഭത്തിനുവേണ്ടി ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകളെ പാകിസ്താൻ അനുകൂലികൾ ആക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലും ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾ ആരും പാക്കിസ്ഥാൻ അനുകൂലികൾ ആവുകയില്ല. 

അതുകൊണ്ട് തന്നെ പാകിസ്താൻ ചെയ്യുന്ന എന്ത് തെണ്ടിത്തരത്തിനും ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾ ഉത്തരം നൽകാൻ ബാധ്യസ്ഥരല്ല.

വർത്തമാനകാല ഇന്ത്യയിലുള്ള മുസ്ലിംകളിൽ 99 ൽ അധികം ശതമാനവും സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തരവും ഇന്ത്യാപാക് വിഭജനത്തിന് ശേഷവും ജനിച്ചവർ മാത്രം. 

എന്നിരിക്കെ പാകിസ്താൻ വിഭജനം എന്തിന് , എന്ത്കൊണ്ട് എന്ന് പോലും അവരറിയണം എന്നില്ല.

ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾ നോക്കുന്നത് പാക്കിസ്ഥാനിലേക്കല്ല. അവർ ജനിച്ചു ജീവിക്കുന്ന ഭൂമിയിലേക്കാണ്, ഇന്ത്യയിലേക്കാണ് അവർ നോക്കുന്നത്, അവർക്ക് നോക്കാനുള്ളത്.

എന്നിരിക്കെ എന്തിന് ചില കൂട്ടർ എപ്പോഴും പാക്കിസ്ഥാനിലേക്ക് നോക്കി പാക്കിസ്ഥാനെ കുറിച്ച് മാത്രം സംസാരിക്കുന്നു എന്നത് ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾക്കറിയില്ല. 

ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾക്ക് സംസാരിക്കാനുള്ളത് ഇന്ത്യയെ കുറിച്ചാണ്. 

കാരണം ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾ  ജീവിക്കുന്നത് ഇന്ത്യയിലാണ് , അവർ സ്നേഹിക്കുന്നത് ഇന്ത്യയെയാണ്. 

ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾ നോക്കുന്നത് ഇന്ത്യൻ ഭരണാധികാരികളുടെ പ്രവൃത്തികളിലേക്കാണ്. 

എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ, ഇന്ത്യൻ ഭരണാധികാരികളുടെ പ്രവൃത്തികളാണ് ഇന്ത്യയെ ഒരുമിച്ചു കൊണ്ടുപോകേണ്ടത്. 

ഇന്ത്യക്കാരായ എല്ലാവരെയും അവരെയും എതിരായും അനുകൂലമായും ബാധിക്കുന്നത്. ഇന്ത്യാരാജ്യത്തെ രക്ഷിക്കുകയും നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് ഇന്ത്യൻ ഭരണാധികാരികളുടെ പ്രവൃത്തികളാണ്.

കാരണം, അവരറിയുന്ന ഒരു ലളിതമായ വസ്തുതയുണ്ട്. സ്വന്തം രാജ്യക്കാരായ ഇന്ത്യക്കാരെ മുഴുവൻ ഒരുമിച്ചു കൊണ്ടുപോകാൻ കഴിയാത്ത ഭരണാധികാരി ഇന്ത്യയെ നാശത്തിലേക്കായിരിക്കും കൊണ്ടുചെന്നെത്തിക്കുക. അത്തരം ഭരണാധികാരി ഇന്ത്യയെ ലോകത്ത് തന്നെ ഒറ്റപ്പെടുത്തും.

ഇന്ത്യയിലെ ഒരു പൗരനെന്ന നിലക്ക് ഒരഭിപ്രായം അനുകൂലമായും പ്രതികൂലമായും പറയാൻ ഇന്ത്യക്കാരായ ആരെയും പോലെ ഇന്ത്യൻ മുസ്ലീമിനും സാധിക്കേണ്ടതുണ്ട്. 

അങ്ങനെ അനുകൂലമായോ പ്രതികൂലമായോ എന്തെങ്കിലും പറയുമ്പോൾ പേര് മുസ്ലീം പേരാകുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം പാകിസ്താൻ ചെയ്യുന്നതിന്റെ പാപഭാരം അവന്റെ തലയിലിടുന്ന പ്രവണത ആര് തുടങ്ങിവെച്ചതാണ്?

അങ്ങനെ മുസ്ലീം പേരുകൾ കാണുന്ന മാത്രയിൽ, ഒരു മുസ്ലീം പേരുള്ളവൻ എന്ത് പറഞ്ഞാലും, “നിങ്ങൾ പാക്കിസ്ഥാനിലേക്ക് പോകൂ” എന്ന് പറയുന്നതിന്റെ പിന്നിലെ ന്യായവും ചേതോവികാരവും എന്താണ്? 

അങ്ങനെ “നിങ്ങൾ പാക്കിസ്ഥാനിലേക്ക് പോകൂ”  എന്ന് പറയാനുള്ള അധികാരം ആരാണ്, ആർക്കാണ് നൽകിയത്?

അങ്ങനെ “നിങ്ങൾ പാക്കിസ്ഥാനിലേക്ക് പോകൂ”  എന്ന് പറയുന്നവർ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇന്ത്യക്കാർക്കിടയിൽ വല്ലാത്തൊരു വിഭജനം തന്നെയല്ലേ ഉണ്ടാക്കുന്നത്?

ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾ പാക്കിസ്ഥാൻ അനുകൂലികളാണെന്ന് വരുത്തൽ ഇവിടത്തെ ഏറ്റവും വലിയ രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയുടെ പ്രവർത്തനവും പ്രത്യേശാസ്ത്രവും ആയി മാറിയിരിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നുന്നു.

ഭരണത്തോടും ഭരണകൂട നെറികേടിനോടും ഉള്ള ആരുടെയും ന്യായമായ എതിർപ്പിനെ, ആ നെറികേട് മൂലം സ്വന്തം രാജ്യത്ത് അവരനുഭവിക്കുന്ന വിവേചനത്തോടുള്ള വീർപ്പുമുട്ടലിനെ രാജ്യത്തോടുള്ള അവരുടെ കൂറില്ലായ്മയായും പാകിസ്താൻ കൂറായും ചിത്രീകരിക്കുന്നത് എന്തിനാണ്?

രാജ്യത്തെ സ്നേഹിക്കുന്ന ആരും ഭരണകൂടത്തിന്റെയും ഭരണകൂടത്തെ നയിക്കുന്ന പാർട്ടിയുടെയും തെറ്റുകളെ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിക്കില്ല, വിമർശിക്കും, തിരുത്താൻ ശ്രമിക്കും. 

കാരണം രാജ്യമെന്നാൽ ഭരണകൂടമോ ഭരണകൂട പാർട്ടിയോ അല്ല.

രാജ്യത്തെ അറിഞ്ഞ് സ്നേഹിക്കുന്നവർ ഭരിക്കുന്ന പാർട്ടിയെയും, ആ പാർട്ടി ഏതായാലും, അവരുണ്ടാക്കി വിടുന്ന പച്ചക്കളവുകളെയും സംശയിക്കും, വെറുക്കും. 

ഭരണകൂടത്തെയും ഭരണകൂട പാർട്ടിയെയും അവരുടെ കുതന്ത്രങ്ങളെയും സംശയിക്കുന്നതും വെറുക്കുന്നതും രാജ്യവിരുദ്ധതയല്ല, 

അങ്ങനെ സംശയിക്കുന്നതിനെയും വെറുക്കുന്നതിനെയും രാജ്യവിരുദ്ധതയായി മനസ്സിലാക്കരുത്, നിർവ്വചിക്കരുത്. 

ഭരണകൂടത്തെയും ഭരണകൂട പാർട്ടിയെയും അവരുടെ കുതന്ത്രങ്ങളെയും സംശയിക്കുന്നതും വെറുക്കുന്നതും രാജ്യവിരുദ്ധതയായി കാണുന്നത് ഭരണകൂടത്തെയും ഭരണകൂടത്തെ നയിക്കുന്ന പാർട്ടിയെയും ദുഷിപ്പിക്കലാണ്.

രാജ്യമെന്നാൽ പാർട്ടിയും പാർട്ടിക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും പ്രവർത്തിക്കുന്ന നേതാക്കളും അല്ല. 

അത് ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും പാർട്ടിക്ക് വേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുന്ന പ്രധാനമന്ത്രി തന്നെ ആയാലും ശരി. 

പ്രധാനമന്ത്രിയും ജനങ്ങളാൽ ചോദ്യംചെയ്യപ്പെടേണ്ട ജനങ്ങളാൽ മാത്രം നിയോഗിക്കപ്പെട്ട ഒരാൾ മാത്രമാണ്.

രാജ്യമെന്നത് ആദ്യമായും അവസാനമായും ജനങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ജനങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയതാണ്. 

അല്ലാതെ രാജ്യത്തിന് വേണ്ടി രാജ്യം ജനങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കിയതല്ല. 

രാജ്യത്തിന് വേണ്ടി ജനങ്ങളല്ല, ജനങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി രാജ്യമാണ്. 

ജീവിക്കുന്നതും ജീവിക്കേണ്ടതും ജനങ്ങളാണ്, രാജ്യമല്ല.

രാജ്യത്തിന് ജീവനില്ല, ജീവനുള്ളത് ജനങ്ങൾക്ക് മാത്രം.

പച്ചക്കളവുകളും വെറുപ്പ് രാഷ്ട്രീയവും ആര് കളിച്ചാലും അതിനെ ഒരുനിലക്കും സഹിക്കാൻ സാധിക്കാത്തതിനെ പാക്കിസ്ഥാൻ പ്രേമമായി ചിത്രീകരിക്കരുത്.

ഇന്ത്യക്കാരനാവാൻ അയൽരാജ്യവിരോധം നിർബന്ധമാണ്, അയൽരാജ്യങ്ങളെ കുറിച്ച് കളവ് പറയുക നിർബന്ധമാണ് എന്ന ദേശീയതക്കുള്ള നിർവചനം മനസ്സിലാക്കാൻ പ്രയാസമുള്ളവരുണ്ടാവുക സാധാരണം.

അയൽരാജ്യങ്ങളെ മുഴുവൻ ശത്രുക്കളാക്കി മാറ്റേണ്ടി വരുന്ന ഇന്ത്യയെയും ഇന്ത്യൻ വിദേശകാര്യനയത്തെയും ചോദ്യംചെയ്യുന്നത് ഇന്ത്യയോടുള്ള സ്നേഹമാണ്.

ജീവിക്കുന്ന രാജ്യം മാറിയത് കൊണ്ട് മാത്രം മറ്റുരാജ്യങ്ങളിലുള്ളവരെ മുഴുവൻ വെറുക്കുന്നവരാവുക എന്ന സങ്കുചിത ദേശീയതയെ ഉൾകൊള്ളുക എന്നത് “വസുധൈവ കുടുംബകവും” “ലോകാ സമസ്താ സുഖിനോ ഭവന്തുവും“ പഠിച്ചുമനസ്സിലാക്കിയ ആർക്കും ഉൾക്കൊള്ളാനാവുക ബുദ്ധിമുട്ട് തന്നെയാണ്. 

പച്ചക്കളവും വെറുപ്പും മുസ്ലിംവിരോധവും മാത്രം ഇവിടത്തെ രാഷ്ട്രീയം ആയുധമാക്കുന്നു, പ്രത്യേശാസ്ത്രവും ആദർശവും ആക്കുന്നു എന്ന് ആർക്കെങ്കിലും തോന്നിയാൽ (പ്രത്യേകിച്ചും ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകൾക്ക് അങ്ങനെ തോന്നിയാൽ ) ആരെയും കൂറ്റം പറയാൻ കഴിയില്ല.

രാജ്യത്തിനകത്ത് മുസ്ലിം വിരോധത്തിന് ആക്കംകൂട്ടാൻ വേണ്ടി മാത്രം കൂടിയയാണോ എപ്പോഴും ആരോപണം പാക്കിസ്ഥാനെതിരെ നീളുന്നത് എന്നതും അതുകൊണ്ട് തന്നെ സംശയിക്കപ്പെടും.

തൽപരകക്ഷികൾ ഇന്ത്യയിൽ ഉണ്ടാക്കാനും ശക്തിപ്പെടുത്താനും ഉദ്ദേശിക്കുന്ന മുസ്ലീംവിരോധത്തിന് പാകിസ്താനെ ചൂണ്ടുന്നത് സഹായകമാകും എന്ന ഒരൊറ്റക്കാരണം കൊണ്ടുണ്ടാവുന്ന പാകിസ്താൻ വിരോധമാണോ എന്നത് ന്യായമായും ഉണ്ടാവുന്ന, ഉണ്ടാവേണ്ട സംശയം തന്നെയാണ്.

ഇന്ത്യയിൽ കാര്യമായും നടക്കുന്നത് അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആ ഒരൊറ്റ കാര്യമാണെന്ന് സ്വതന്ത്രമായി കാര്യങ്ങളെ നിരീക്ഷിക്കുന്ന ആർക്കും തോന്നിപ്പോകുന്നു.

ചില പ്രത്യേക പാർട്ടികൾ മുസ്ലിംവിരോധം മാത്രം രാഷ്ട്രീയ പ്രത്യേശാസ്ത്രവും ആയുധവുമാക്കുന്നുവെന്ന് പകൽവെളിച്ചം പോലെ ബോധ്യമാകുന്നു.

എന്നിട്ടോ?  

അതേ മുസ്ലികളോട്, അതേ പാർട്ടി അത്തരം പാർടികളോട് മുസ്ലിംകൾക്ക് കൂറില്ല എന്ന ഒരൊറ്റക്കാരണം വെച്ച് , മുസ്ലിംകളുടെ ഇന്ത്യാരാജ്യത്തോടുള്ള കൂറ് തെളിയിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെടുന്നു.

അതേ മുസ്ലിംകളുടെ ഇന്ത്യാരാജ്യത്തോടുള്ള കൂറിനെ അവർ അവരുടെ മാത്രം അളവുകോൽ വെച്ച്സം ശയിക്കുന്നു, ചോദ്യം ചെയ്യുന്നു.

ഒന്ന് ചോദിക്കട്ടെ : 

ഈ പാർട്ടിയുടെ പ്രഖ്യാപിത നിലപാട് പോലെ തന്നെ രാഷ്ട്രീയമായും പ്രാതിനിധ്യത്തിനും പരിഗണിക്കപ്പെടാത്ത, മാനിക്കപ്പെടാത്ത, അരികുവൽക്കരിക്കപ്പെടുന്ന മുസ്ലിംകൾ എങ്ങിനെ ആ പാർട്ടിയോട് കൂറുള്ളവരാവും, അവരെങ്ങിനെ ആ പാർട്ടിയോട് തിരിച്ച് കൂറ് കാണിക്കും?

ആ പാർട്ടി കാട്ടുന്ന പാകിസ്താൻ വിരോധത്തിനുള്ളിലും ഒളിഞ്ഞുനിൽക്കുന്നത് സൗകര്യപൂർവ്വം അവർ ഇങ്ങ് ഇന്ത്യയിൽ നടത്താനുദ്ദേശിക്കുന്ന മുസ്ലിംവിരോധം മാത്രമെന്ന് മുസ്ലിംകൾക്ക് തോന്നിയാൽ എന്ത് ചെയ്യും ?

ചൈനയ്ക്കെതിരെ ആ പാർട്ടി തിരിയാത്തത് എന്തുകൊണ്ട് ?

ചൈന ഭൂമി അടിച്ചുകൊണ്ടുപോയാലും ചൈനയ്ക്കെതിരെ തിരിയില്ല, ആരോപണങ്ങൾ അടിച്ചുവിടില്ല.

കാരണം, ചൈനയെ വെച്ച് ഇവിടെ ഇന്ത്യയിൽ അവർക്ക് മുസ്ലിം വിരോധത്തിന്റെയും വെറുപ്പിന്റെയും രാഷ്ട്രീയം കളിച്ച് വോട്ട് നേടാൻ സാധിക്കില്ല. 

പോരാത്തതിന് ചൈനയോട് കളിച്ചാൽ വിവരമറിയുകയും ചെയ്യും. 

ഒരു വിടുവായിത്തവും ചൈനയുടെ അടുക്കലും ചൈനയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യത്തിൽ ഇവിടെയും നടക്കില്ല.

പഹൽഗാം വിഷയത്തിൽ പോലും ചൈന അറിയിച്ച വിവരം കൂടിയാണ് പാക്കിസ്ഥാനിലൂടെ ഇന്ത്യ അറിഞ്ഞത്.

*******

പച്ചക്കളവ് ഉണ്ടാക്കലും പറയലും രാജ്യനിവാസികൾക്കിടയിൽ വെറുപ്പുണ്ടാക്കലും രാജനിവാസികളെ തമ്മിലടപ്പിച്ച് വിഭജിക്കലും ആണ് രാജ്യസ്നേഹമെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ ഇന്ത്യൻ മുസ്ലിംകളും മറ്റ് മഹാ ഭൂരിപക്ഷം ജബങ്ങളെയും പോലെ പ്രയാസപ്പെടുന്നു..

യുദ്ധാന്തരീക്ഷം ഒഴിവായിക്കിട്ടി. എന്നാലും ചില ചോദ്യങ്ങൾ.

യുദ്ധാന്തരീക്ഷം ഒഴിവായിക്കിട്ടി. 

വളരേ വലിയ ആശ്വാസം. 

നാടിനെ സ്നേഹിക്കുന്ന, നാട്ടുകാരെ സ്നേഹിക്കുന്ന ആരെയും ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നത്. 

വെറുപ്പും വിദ്വേഷവും അക്രമവും വിഭജനവും കൊണ്ട് നാടിനെയും നാട്ടുകാരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കലും ഭീഷണിപ്പെടുത്തലും ആണ് രാജ്യസ്നേഹം എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവർക്ക് യുദ്ധാന്തരീക്ഷം ഒഴിവാക്കുന്നത് ഒട്ടും ഇഷ്ടപ്പെട്ടുകൊള്ളണം എന്നില്ല. 

വികാരം കൊണ്ട് ചിന്തിക്കുന്നവർക്ക് വിവേകം കൊണ്ട് ചെയ്യുന്നതും പറയുന്നതും മനസ്സിലാവില്ല.

കാരണം, അവർക്ക് :

ജനാധിപത്യമെന്നാൽ ജനങ്ങളെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ചും വഞ്ചിച്ചും നടക്കുന്ന ജനാധിപത്യനിഷേധമാണ്. ഏതെങ്കിലും പാർട്ടിയുടെ മാത്രം ആധിപത്യമാണ്.

സ്വാതന്ത്ര്യമെന്നാൽ സ്വാതന്ത്ര്യനിഷേധമാണ്. ഏതെങ്കിലും പാർട്ടിക്ക് മാത്രമുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യമാണ്.

ജനങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ജനങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയ അതിർത്തികളുള്ള രാജ്യമെന്നല്ല, പകരം, രാജ്യത്തിന് വേണ്ടി വെട്ടിമുറിക്കപ്പെടുന്ന ജനങ്ങൾ എന്നതാണ്.

അഭിപ്രായസ്വാതന്ത്ര്യമെന്നാൽ അഭിപ്രായങ്ങളെയും വാർത്തകളെയും വാർത്താമാധ്യമങ്ങളെയും പേടിക്കലും തടയലും നിരോധിക്കലും തമസ്കരിക്കലും ആണ്.

എന്തായാലും, യുദ്ധാന്തരീക്ഷം നീങ്ങിക്കിട്ടി. നമ്മുടെ ഭരണകർത്താക്കൾക്ക് കിട്ടിയ തിരിച്ചറിവും വിവേകവും കൊണ്ട് മാത്രം.

പക്ഷെ പഹൽഗാം ഭീകരവാദികൾ ചെയ്ത അക്രമം മുന്നിൽ വെച്ച് വലിയൊരു പാഠമായി നമ്മളെല്ലാവരും ഒരുപോലെ അറിയണം : 

സ്വദേശീയരായാലും വിദേശീയരായാലും മതം പറഞ്ഞും ചോദിച്ചും കൊല്ലുന്നത്, രാഷ്ട്രീയം പറയുന്നത്, രാഷ്ട്രീയപ്രവർത്തനം നടത്തുന്നത്, കലാപങ്ങളുണ്ടാക്കുന്നത് , കച്ചവടങ്ങൾ ബഹിഷ്കരിക്കുന്നത്, ബുൾഡോസർ പ്രോയോഗിക്കുന്നത് എല്ലാം കൊടുംഭീകരർക്ക് മാത്രം ചെയ്യാൻ സാധിക്കുന്നതും രാജ്യത്തെയും മനുഷ്യത്വത്തെയും പിന്നോട്ട് മാത്രം നയിക്കുന്നതും മാത്രമായ കാര്യങ്ങളെന്ന്.

അങ്ങനെ വരുമ്പോൾ ഏതെങ്കിലും ഘട്ടത്തിൽ നമ്മുടെ തന്നെ കാലിനടിയിൽ നിന്ന് മണൽ നീങ്ങും. നാം തുടങ്ങിവെക്കുന്നത് നമ്മെതന്നെ തിരിഞ്ഞുകടിക്കും.

അങ്ങനെ, നമ്മുടെ തന്നെ കാലിനടിയിൽ നിന്ന് മണൽ നീങ്ങുമെന്നായാൽ ചെയ്തുവന്നതെല്ലാം വിട്ട്, നഷ്ടം മാത്രം ലാഭമാക്കി പിൻവലിയുക മാത്രമേ നിർവ്വാഹമുണ്ടാവുകയുളളൂ. പക്ഷേ പലപ്പോഴും പിൻവലിയുക പോലും സാധിക്കാത്തവിധം ചിലപ്പോൾ സമയം വൈകിപ്പോകും.

പലതും കണക്കുകൂട്ടി നമ്മൾ കയറെടുത്തുപോയി എന്നത് ശരി തന്നെയാവും. 

പക്ഷേ നാം പ്രതീക്ഷിച്ചതിനും മനസ്സിലാക്കിയതിനും നേർവിപരീതമായി കാള പ്രസവിക്കില്ല എന്ന് മാറ്റാരെങ്കിലും പറഞ്ഞിട്ടായാലും അറിയുമ്പോൾ എടുത്തുപോയ കയറുമായി സ്വയം മടങ്ങുകയേ നമുക്കെന്നല്ല ആർക്കും നിർവ്വാഹമുണ്ടാവുകയുളളൂ.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരു യുദ്ധമാക്കാൻ ഒരുനിലക്കും ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ലാത്ത നമുക്ക് ഒരു യുദ്ധ സാധ്യത  ഇല്ലാതായി എന്നത് വല്ലാത്ത ആശ്വാസം നൽകേണ്ടത് തന്നെയാണ്.

എല്ലാം കെട്ടടങ്ങുമ്പോൾ നാം നിർബന്ധമായും നമ്മോട് തന്നെ നീതിപുലർത്തുംവിധം നമ്മുടെ തന്നെ മനസ്സാക്ഷിയുടെ മുൻപിൽ ശരി പറയും വിധം ചെയ്യേണ്ട ചില കാര്യങ്ങളുണ്ട്. 

പഹൽഗാം ഭീകരക്രമണം നടത്തിയത് യഥാർത്ഥത്തിൽ ആരായിരുന്നു എന്ന് നാം ശരിക്കും കണ്ടെത്തണം, അവരെ പിടികൂടണം.

നമ്മുടെ തന്നെ നാടിന്റെ നന്മക്കും നാട്ടുകാരുടെ സുരക്ഷിതത്വത്തിനും ശരിയായ ദിശയിലേക്കുള്ള മുന്നോട്ടുള്ള പോക്കിനും വേണ്ടി തന്നെ നാം ആ ഭീകരരെ കണ്ടെത്തണം, പിടികൂടണം, മുഴുവൻ വിവരങ്ങളും അറിയണം.

ധൃതിപ്പെട്ട് നടക്കുന്ന വെറും മുൻവിധികളെ മാറ്റിവെച്ച് തന്നെ ആ ഭീകരാക്രമണം യഥാർത്ഥത്തിൽ നടത്തിയത് പുറത്ത് നിന്ന് വന്ന ഭീകരരാണോ അതല്ലെങ്കിൽ രാജ്യത്തിനകത്ത് തന്നെ ഉള്ള ഭീകരരാണോ എന്നും വേർതിരിച്ചു മനസ്സിലാക്കാൻ നാം ശ്രമിക്കണം. 

കാരണം, അതിർത്തികടന്ന് ഏകദേശഗം ഇരുന്നൂറ് കിലോമീറ്ററോളം സഞ്ചരിച്ചു തിരിച്ചു സുരക്ഷിതമായി അതിർത്തികടന്ന് പോവുക എന്നത് പുറത്തുനിന്ന് വന്നവർക്ക് കാശ്മീർ പോലുള്ള സുരക്ഷാഭാടന്മാർ നിറഞ്ഞ ഒരു സംസ്ഥാനത്ത് എളുപ്പമുള്ള കാര്യമല്ല, എളുപ്പമുള്ള കാര്യമാവാൻ പാടില്ല.

രാജ്യത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നുള്ളവർ തന്നെയാണെങ്കിൽ അവർ നമ്മുടെ സുരക്ഷാഭാടന്മാരെയും കയ്യിലെടുത്തവരോ വഞ്ചിച്ചവരോ ആയ കൊടുംഭീകരരായ കള്ളന്മാരായിരിക്കും. 

കാവൽക്കാരായി വേഷംകെട്ടാൻ വരെ ധൈര്യം കാണിക്കുന്ന കള്ളന്മാരായിരിക്കും അവർ.

പ്രത്യേകിച്ചും, പാക്കിസ്താൻ അന്താരാഷ്ട്ര സമൂഹത്തിന്റെ മുമ്പിൽ അവരുടേതായ തെളിവുകളും ന്യായങ്ങളും വെച്ച് പൂർണമായും ഔദ്യോഗികമായും പരസ്യമായും പഹൽഗാം ഭീകരക്രമണത്തിലെ അവരുടെ പങ്ക് നിഷേധിക്കുന്ന സ്ഥിതിക്ക്.

പാക്കിസ്ഥാനാണെന്ന് തെളിയിക്കുന്ന എന്തെങ്കിലും ചെറിയ തെളിവെങ്കിലും ആ വിഷയത്തിൽ നൽകാൻ നമുക്ക് കഴിയണം, പ്രത്യേകിച്ചും പാക്കിസ്താൻ അന്താരാഷ്ട്ര സമൂഹത്തിന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് നമ്മെ വെല്ലുവിളിച്ച സ്ഥിതിക്ക് നാം അത് നൽകണം.

സ്വന്തം നാട്ടുകാരെയും അന്താരാഷ്ട്രസമൂഹത്തെയും ഒരുപോലെ തെളിവ് നൽകി നാം ബോധ്യപ്പെടുത്തണം.

പ്രത്യേകിച്ചും അന്താരാഷ്ട്രസമൂഹം ഇന്ത്യയെ പിന്തുണക്കുന്ന സ്ഥിതിക്ക്.

അന്താരാഷ്ട്രസമൂഹം ഇന്ത്യയെ വിലമതിക്കുന്നുവെന്ന് നാം അവകാശപ്പെടുന്ന സ്ഥിതിക്ക്.

അന്താരാഷ്ട്രസമൂഹം ഇന്ത്യ പറയുന്നത് അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ട് ഇന്ത്യയോടൊപ്പം ഉണ്ടെന്ന് നാം വിശ്വസിക്കുന്ന സ്ഥിതിക്ക്, വിശ്വസിപ്പിക്കുന്ന സ്ഥിതിക്ക്.

അന്താരാഷ്ട്ര സമൂഹത്തിന്റെ സമ്മർദ്ദവും മുന്നറിയിപ്പും ഈ യുദ്ധം പെട്ടെന്ന് നിർത്തിവെക്കുന്നതിൽ നമുക്ക് സഹായാകമായിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ.

ഭീകരാക്രമണം സംഭവിച്ചു വെറും കുറച്ചു മിനുട്ടിനുള്ളിൽ FIR തകയ്യാറാക്കിയ ഉദ്യോഗസ്ഥരെ നാം സംശയിക്കണം. 

അതും മണിക്കൂറുകൾ കഴിഞ്ഞ് മാത്രമാണ് പട്ടാളത്തിനും പോലീസിനും സംഭവം നടന്ന സ്ഥലത്ത് എത്തിച്ചേരൻ കഴിഞ്ഞുള്ളവെങ്കിൽ പ്രത്യേകിച്ചും FIR തയ്യാറാക്കിയ വേഗതയെ ചോദ്യംചെയ്തുകൊണ്ട് തന്നെ നാം അന്വേഷണം തുടങ്ങണം, ആ വഴിയിൽ ഉദ്യോഗസ്ഥരെ സംശയിക്കണം, ചോദ്യം ചെയ്യണം.

എന്ത് തെളിവിന്റെയും വികാരത്തിന്റെയും അടിസ്ഥാനത്തിലായിരുന്നു അത്രവേഗം FIR അവർ തയ്യാറാക്കിയത് എന്നന്വേഷിച്ച് കണ്ടെത്തണം.

അത്രവേഗം FIR തയ്യാറാക്കാൻ അവരെ സഹായിക്കുംവിധം എന്തെങ്കിലും മുൻകൂട്ടി നടന്നോ, പദ്ധതി തയ്യാറായിരുന്നോ എന്നറിയണം. 

ഉള്ളിലുള്ളവർ നടത്തിയ ഭീകരക്രമണം ആയത് കൊണ്ടായിരുന്നുവോ ചത്തത് കീചകനെങ്കിൽ കൊന്നത് ഭീമൻ തന്നെ എന്ന നിലക്കുള്ള FIR എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഇങ്ങനെ തയ്യാറായത്, തയ്യാറാക്കാൻ സാധിച്ചത് എന്നും നാം അന്വേഷിച്ചു കൊണ്ടെത്തണം.

ഇന്ത്യക്കുള്ളിൽ ഹിന്ദു-മുസ്ലിം വിഭജനം കൊണ്ട് നേട്ടമുണ്ടാക്കുന്നവർ ആരാണ്? 

ഇന്ത്യക്കുള്ളിൽ തന്നെയുള്ള, അങ്ങനെ ഹിന്ദു-മുസ്ലിം വിഭജനം കൊണ്ട് നേട്ടമുണ്ടാക്കുന്ന ഏതെങ്കിലും വിഭാഗമാണോ ഈ ഭീകരാക്രമണത്തിനു പിന്നിൽ പ്രവർത്തിച്ചത് എന്ന് രാജ്യസുരക്ഷക്ക് പ്രാധാന്യം കൊടുത്ത് തന്നെ നാം അന്വേഷിക്കണം. 

ഇന്ത്യക്കുള്ളിൽ തന്നെയുള്ള ഹിന്ദു-മുസ്ലിം വിഭജനം കൊണ്ട് നേട്ടമുണ്ടാക്കുന്ന ഏതെങ്കിലും വിഭാഗമാണ് ഈ ഭീകരാക്രമണത്തിന് പിന്നിലെങ്കിൽ നാം വലിയ അപകടത്തിലാണെന്ന് മബസ്സിലാക്കി തന്നെ ഗൗരവപൂർവ്വം അന്വേഷിക്കണം.

പുറത്തത്തുള്ള ശത്രുവിനെക്കാൾ പതിൻമടങ്ങ് അപകടകാരിയാവും ഉള്ളിൽ പതുങ്ങിനിൽക്കുന്ന ഈ ശത്രുവെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ അന്വേഷിക്കണം. 

സംരക്ഷകരെന്ന് തോന്നിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് നശിപ്പിക്കുന്ന ശത്രു ആവും ഉള്ളിൽ നിന്നുള്ള ഈ ശത്രുവെന്ന് കണ്ട് പേടിച്ചു തന്നെ അന്വേഷിക്കണം.

മതവിഭജനം കൊണ്ട് നേട്ടമുണ്ടാക്കുന്നവർ ആയതുകൊണ്ടായിരിക്കുമോ ഈ ഭീകരകൃത്യം ചെയ്തവർ അത് ചെയ്യുമ്പോൾ കൃത്യമായും മതം ചോദിച്ചു എന്ന് വന്നത്?  

അതുകൊണ്ട് മാത്രമായിരിക്കുമോ മതം ചോദിച്ചുകൊണ്ട് ആളുകളെ തെരഞ്ഞുപിടിച്ചു കൊന്നുവെന്ന് വന്നതും, ആ വാർത്ത അപ്പടി തന്നെ ഇന്ത്യയാകെ കാട്ടുതീ പോലെ കാത്തിപ്പടരുംവിധം പ്രചരിപ്പിക്കപ്പെട്ടതും ആഘോഷിക്കപ്പെട്ടതും?

യുദ്ധം കളിയല്ല. യുദ്ധം ആര് നടത്തിയാലും കൈവിട്ട കളിയാണ്.

യുദ്ധം കളിയല്ല. 

യുദ്ധം ആര് നടത്തിയാലും കൈവിട്ട കളിയാണ്, കൈവിട്ട കളിയായി മാറും.

യുദ്ധം ആര് നടത്തിയാലും കളവും അവിവേകവും വികാരവും വാപൊളിക്കും, ജ്വലിച്ച് നിൽക്കും, സത്യത്തിന്റെയും വിവേകത്തിന്റെയും വായടപ്പിക്കും.

ഒന്നോർത്തുനോക്കൂ: ഒന്നും മനസ്സിലാവാത്ത സാധാരണ ജനങ്ങളിൽ കളവും അവിവേകവും വികാരവും സന്നിവേശിപ്പിച്ചാലുണ്ടായേക്കാവുന്ന ദുരന്തം. 

അരാജകത്വം,കലാപം.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇന്ത്യയുടെ നിലപാട് കൃത്യമാണ്, വ്യക്തമാണ്, വിവേകപൂർണ്ണമാണ്.

ഇന്ത്യ നടത്തുന്നത് യുദ്ധമല്ല.

എന്നത്തെയും പോലെ ഇന്ത്യ പക്വതയോടെ വിവേകത്തോടെ യുദ്ധം ചെയ്യാതെ പെരുമാറുന്നു. 

ഇന്ത്യ ചെയ്യുന്നതെന്തായാലും ഇന്ത്യ യുദ്ധം ചെയ്യുന്നില്ല, ഇന്ത്യ യുദ്ധമാക്കി മാറ്റാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. 

ഇന്ത്യ തീവ്രവാദകേന്ദ്രങ്ങളെ മാത്രം ഉന്നംവെച്ചു. 

ഇന്ത്യ തീവ്രവാദത്തെയും ഭീകരവാദത്തെയും ഉന്മൂലനം ചെയ്യാൻ മാത്രം ശ്രമിക്കുന്നു, 

ഇന്ത്യ തീവ്രവാദത്തെയും ഭീകരവാദത്തെയും ഉന്മൂലനം ചെയ്യാൻ വേണ്ടി മാത്രം കൃത്യമായ ലക്ഷ്യം വെച്ച് ആക്രമിക്കുന്നു.

ഇന്ത്യ തീവ്രവാദകേന്ദ്രങ്ങളെ മാത്രം ആക്രമിക്കുന്നു.

ഇന്ത്യയിലെ തന്നെയും ഒരു വാർത്താമാധ്യമവും ഇന്ത്യയുടെ പക്വതയും വിവേകവും നിറഞ്ഞ ഈ കാര്യം ഊന്നിപ്പറയുന്നില്ല. 

വാർത്താമാദ്ധ്യമങ്ങൾ ഇവിടെ ഇന്ത്യ നടത്തുന്നത് യുദ്ധമാണെന് തെറ്റായി വരുത്തുന്നു.

യുദ്ധം ആരും കൊതിക്കേണ്ടതും കൊതിയോടെ കാത്തിരിക്കേണ്ടതുമല്ല എന്നത് ഇന്ത്യ കൃത്യമായും സൂചിപ്പിക്കുന്നു, സൂചനയാക്കി മാറ്റുന്നു ഇന്ത്യ. 

പക്ഷേ വിവരംകെട്ട, ദിശയറിയാത്ത വാർത്താമാധ്യമങ്ങൾക്ക് അത് മനസ്സിലാവുന്നില്ല. 

വാർത്താമാധ്യമങ്ങൾ ഇതിനെ യുദ്ധമാക്കി മാറ്റുന്നു.

എന്നിട്ടോ? 

നടക്കാത്ത യുദ്ധത്തെ ഉണ്ടാക്കി ആ യുദ്ധത്തെ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രചാരണം പോലെയാക്കി മാറ്റുന്നു വാർത്താമാധ്യമങ്ങൾ. ഫുബോൾ കളിയുടെ കമാന്ററി പറയുന്ന ലാഘവത്വത്തോടെ എന്തും ഏതും പറഞ്ഞ് പിരികയറ്റുന്നു.

അങ്ങനെ , ആർക്കും ഇഷ്ടമല്ലാത്ത, ആർക്കും വേണ്ടാത്ത, എല്ലാവർക്കും നഷ്ടവും നാശവും മാത്രം ഫലമാക്കുന്ന യുദ്ധത്തെ വാർത്താമാധ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നു, യുദ്ധമുണ്ടാവാൻ ജനങ്ങളെ കൊതിപ്പിക്കുന്നു, ഉണ്ടാവാത്ത യുദ്ധത്തെ ഉണ്ടെന്ന് വരുത്തുംവിധം പറഞ്ഞുപെരുപ്പിക്കുന്നു. 

വാർത്താമാധ്യങ്ങൾ പറഞ്ഞുപെരുപ്പിച്ച് യുദ്ധമല്ലാത്തതിനെ യുദ്ധമാക്കി നിലവിൽ തന്നെ മാറ്റിക്കഴിഞ്ഞു. 

ഇല്ലാത്തതും ഉള്ളതും വ്യവച്ഛേദിച്ച് പറയാതെ കലക്കിപ്പറഞ്ഞ്, ഇല്ലാത്ത യുദ്ധം ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് ജനങ്ങളെ വാർത്താമാധ്യങ്ങൾ കോരിത്തരിപ്പിക്കുന്നു.

ഇക്കാലമത്രയും ആരാന്റെ അമ്മക്ക് ഭ്രാന്ത് വന്നത് പോലെ മാത്രമായിരുന്നു യുദ്ധം.

ദൂരെനിന്ന് നോക്കി നിൽക്കുക മാത്രമേ നമുക്ക് യുദ്ധത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇക്കാലമത്രയും ചെയ്യേണ്ടിവന്നിട്ടുള്ളൂവായിരുന്നു.

പക്ഷേ, അങ്ങനെ നോക്കിച്ചിരിക്കുന്ന മട്ടിൽ നോക്കിച്ചിരിക്കേണ്ട കാര്യമല്ല യുദ്ധം നമ്മുടെ വീടുകളിൽ എത്തുമ്പോൾ.

യഥാർത്ഥത്തിൽ പക്വതയും വിവേകവും നിയന്ത്രണവും കാണിക്കുന്ന ഇന്ത്യയെ വരച്ചുകാണിക്കാൻ സാധിക്കാത്തവിധം വാർത്താമാദ്ധ്യങ്ങൾ തന്നെ വാർത്താമാദ്ധ്യങ്ങളെ ഹൈജാക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. 

മാറ്റിയൊന്നും പറയാൻ സാധിക്കാത്ത വിധം ഹൈജാക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. 

ഇന്ത്യ യുദ്ധം ചെയ്തേ തീരൂ എന്ന് വരുത്തും വിധം. 

പക്ഷേ ഇന്ത്യയോ ? 

ജനക്ഷേമത്തിനും രാജ്യപുരോഗതിക്കും യുദ്ധം ഒരുനിലക്കും അനുഗുണമല്ലെന്ന് കണ്ട് പരമാവധി യുദ്ധം ഒഴിവാക്കും വിധം തീർവാദത്തെയും ഭീകരവാദത്തെയും ഇല്ലായ്മ ചെയ്യാൻ മാത്രം ശ്രമിക്കുന്നു. 

ഗാലറിയെ കളിയുടെ ഗതിയെ മാറ്റാൻ അനുവദിക്കാതെ.

ഗാലറിക്ക് വേണ്ടി കളിയുടെ ഗതിയെ മാറ്റാതെ.