നന്ദികേടിൻ്റെ പേരോ ഭാര്യയായ പെണ്ണ്???
ഒരുപക്ഷേ ഒരു വാൽത്തലപ്പ് പോലെ മുകളിലെപ്പോഴും നിൽക്കുന്ന ഭീഷണിയുടെയും പേരോ ഭാര്യയായ പെണ്ണ്...
വ്യത്യസ്തമായ ഹോർമോണുകളും രസതന്ത്രങ്ങളും സ്ത്രീയുടെ തലച്ചോറിനെ ഇടക്കിടെ, പല ഘട്ടത്തിൽ പല കോലത്തിൽ മാറി മാറി സ്വാധീനിക്കുന്നു, നിയന്ത്രിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ഇടക്കിടെ വ്യത്യസ്തമായ നിലക്ക് മൂഡ് സ്വിങ് നടക്കുന്നു സ്ത്രീയിൽ.
എന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും തീരുമാനിച്ചും തീരുമാനിക്കാതെയും സ്വയം നന്ദികേടിൻ്റെയും ഭീഷണിയിടെയും പര്യായമായിത്തീരുന്നു. പലപ്പോഴും ആവലാതിപ്പെട്ടി മാത്രം പോലെയാകുന്നു. ശത്രുവിനെ പോലെ വെറുത്ത് പെരുമാറുന്നു.
അതേ...., ജീവിതം തന്നെ ഈ നിലക്കുള്ള ഒരുകുറേ നന്ദികേടുകളുടെ ചങ്ങലയാണ്. പുരുഷനെന്ന കരയാത്ത ആവലാതി പറയാത്ത ഭർത്താവും പിതാവും ഫലത്തിൽ നന്ദികേട് മാത്രം പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ടവനും നേടണ്ടവനുമാണ്
രോഗങ്ങളായും അപകടങ്ങളായും മരണമായും ആ നന്ദികേട് നിങ്ങളെ ആവേശിക്കും.
മൂർച്ചയുള്ള കത്തിക്ക് കീഴെ കഴുത്ത് വെച്ച് നടക്കുന്നത് പോലെ ഓരോ ജീവിതവും.
പലപ്പോഴും സ്വയം തെരഞ്ഞെടുത്ത് കൊണ്ട്.
ഏത് സമയത്തും വന്നുപെടാവുന്ന അപകടങ്ങളുടെയും രോഗങ്ങളുടെയും ഭീഷണിയിൽ ഓരോ ജീവിതവും.
അതിൽ ഒരു ചെറിയ നന്ദികേട്, ഭീഷണി ഭാര്യയായ പെണ്ണും.
ആ ഭാര്യയായ പെണ്ണ് പോലും അറിയാതെ, ആ ഭാര്യയായ പെണ്ണിന് പോലും അവളുടെ മേൽ നിയന്ത്രണമില്ലാതെയാവുന്ന നന്ദികേട്, ഭീഷണി.
ദാമ്പത്യജീവിതത്തിൽ പെണ്ണിന് വേണ്ടി എന്തും സഹിക്കുന്ന, ക്ഷമിക്കുന്ന പുരുഷനോട് പെണ്ണ് കൂടുതൽ നന്ദികേട് കാണിക്കും, ക്ഷമിക്കില്ല.
അത്രക്കാണ് ഹോർമോണുകൾ അവളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നത്.
കൂടുതൽ അടുപ്പം അവളെ കൂടുതൽ ആവശ്യപ്പെടുന്നവളാക്കും.
അവൾക്കാവശ്യമുള്ളപ്പോൾ ഭർത്താവിനെ പുച്ചിക്കുന്നവളാക്കും.
മറിച്ചാണെങ്കിൽ മാത്രം, പുരുഷൻ പരുഷനും ക്രൂരനും ആണെങ്കിൽ മാത്രം, പെണ്ണ് സർവ്വംസഹയായ പെണ്ണായി മാറും. അനുസരണയുള്ളവളെ പോലെ പെരുമാറും. പക്ഷേ നിസ്സഹായത കൊണ്ട് മാത്രം.
കാരണം അവൾക്ക് പ്രധാനം ചുരുങ്ങിയത് മിനിമം സുരക്ഷയും സംരക്ഷണവും ആണെന്നതിനാൽ.
ജിവിതം തേടുന്നത് തന്നെ.
ഭർത്താവിനെ പലപ്പോഴും ശത്രുസ്ഥാനത്ത് തന്നെ പ്രതിഷ്ഠിക്കും സ്ത്രീയെന്ന ഭാര്യ. അവൾക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യവും സംരക്ഷണവും കിട്ടുന്നത് കൂടുന്നത്ര ശത്രുത കൂട്ടിക്കൊണ്ട്.
സന്ദർഭം കിട്ടുമ്പോൾ പ്രതികാരബുദ്ധിയോടെ ഭർത്താവിനെ തോൽപിക്കാൻ തന്നെ ഒരുമ്പെടും ഭാര്യയായ പെണ്ണ്.
ഭാര്യയായ, കാമുകിയായ പെണ്ണിൻ്റെ നോവ് പുരുഷൻ അറിയണം, നാലാൾ അറിയണം.
ആരെയും അറിയിക്കുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞും എല്ലാവരെയും അറിയിക്കും തൻ്റെ നോവ് പെണ്ണ്, അങ്ങനെ എല്ലാവരെയും അറിയിക്കണം പെണ്ണിന്.
പെണ്ണിൻ്റെ നോവ് പുരുഷൻ അറിയുക പുരുഷൻ്റെ ബാധ്യത പോലെയാണ് പെണ്ണിന്.
പെണ്ണിൻ്റെ നോവ് പുരുഷൻ അറിയാൻ ഒന്ന് വൈകിയാൽ പിന്നെ അവളുടെ ആവലാതിയായി, കുറ്റപ്പെടുത്തലായി.
നേരെമറിച്ച് പുരുഷനെയും അവൻ്റെ നോവും പെണ്ണറിയണം എന്നില്ല.
അങ്ങനെയൊരു ബാധ്യത പെണ്ണിനില്ല എന്ന പോലെ, പുരുഷന് പെണ്ണിൽ നിന്ന് അങ്ങനെയൊന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാൻ അനുവാദവുമില്ല എന്ന പോലെ.
സൂചി വെക്കാൻ ഇടം കിട്ടിയിടത്ത് ഭാര്യയായ പെണ്ണ് ഒട്ടകവും കൊട്ടാരവും വെക്കുന്നത് പോലെ പെരുമാറും.
ദാമ്പത്യജീവിതത്തിലെ പെണ്ണ് ഒരിക്കലും ഒരു സോറി പറയില്ല, കുറ്റം ഏറ്റെടുക്കില്ല, തെറ്റ് സമ്മതിക്കില്ല.
കുറ്റം തൻ്റെയുള്ളിൽ മനസ്സിലാക്കിയാലും പെണ്ണ് പുറമെ സമ്മതിച്ച് സോറി പറയില്ല, ക്ഷമ ചോദിക്കില്ല.
ദാമ്പത്യജീവിതത്തിലെ പെണ്ണിനെ സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം അവൾ ഒരു തെറ്റും പറ്റാത്തവൾ എന്നുവരും. ക്രമേണ ക്രമേണ തെറ്റ് ചെയ്യായ്‌കയും തെറ്റ് സമ്മതിക്കായ്‌കയും അവളിൽ കൂടിക്കൂടി വരും
മയത്തിൽ പോലും പെണ്ണിനെ തിരുത്താൻ ഉണർത്തുന്ന ഭർത്താവ് തെറ്റുകാരൻ എന്ന് വരും..
ഭർത്താവ് ഉണർത്തിയ അവളുടെ തെറ്റ് ഭർത്താവിൻ്റെ തെറ്റായി മാറും, പെണ്ണത് മാറ്റും.
ഉണർത്തിയ തെറ്റും, ഉണർത്തുക എന്ന തെറ്റും ഭർത്താവ് ഏറ്റെടുക്കേണ്ടി വരും.
ദാമ്പത്യം, കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ടിയെങ്കിലും മുന്നോട്ട് പോകണം എന്നുണ്ടെങ്കിൽ, അത് മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുക ഭർത്താവെന്ന അച്ഛൻ്റെ മാത്രം ബാധ്യത. ഭർത്താവെന്ന അച്ഛൻ പരാജയപ്പെടുന്നത് കൊണ്ടും പരാജയപ്പെട്ടുകൊടുക്കുന്നത് കൊണ്ടും മാത്രം.
സോറി പറയേണ്ട കാര്യത്തിൽ, ഒരു സോറി പറയാതിരിക്കാൻ, ഒന്ന് പറ്റിപ്പോയി എന്ന് സമ്മതിക്കാതിരിക്കാൻ എത്രയെത്ര സംസാരങ്ങളാണ്, ന്യായങ്ങളാണ്, തെറ്റുകളാണ് പെണ്ണ് ഉണ്ടാക്കുക!!!
വെറുമൊരു ചെറിയ സോറിക്ക് പകരം, പറ്റിപ്പോയി എന്ന് പറയുന്നതിന് പകരം, എത്രയോ നീളമുള്ള നൂറ് നൂറ് ന്യായങ്ങൾ, ബഹളങ്ങൾ, കലഹങ്ങൾ' ഒരുനിലക്കും അത് സമ്മതിക്കായ്ക.
വളച്ചുവളച്ച് പറഞ്ഞുപറഞ്ഞ് കലഹംകൂട്ടി സ്വയം ന്യായീകരിച്ച് അവസാനം ആ കുറ്റം ഭർത്താവിൻ്റെ മേൽ തന്നെ ചാരും, ഭർത്താവിൻ്റെ കുറ്റമാവും.
ഇതാണ് ഭാര്യാഭർതൃ ജീവിതത്തിൽ അടിച്ചമർത്തപ്പെടാത്ത സ്ത്രീയായ പെണ്ണ്.
സൂചി വെക്കാൻ ഇടം കിട്ടിയ പെണ്ണ് ഒട്ടകവും കൊട്ടാരവും വെച്ച് അവൾ മാത്രമാകും പിന്നെയവിടെ.
സമൂഹത്തെ പേടിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ പെണ്ണ് അഭിനയിക്കില്ല.
അഭിനയിക്കാത്ത പെണ്ണ് എവിടെയൊക്കെയോ താൻ മത്സരബുദ്ധ്യാ ശത്രു മാത്രമായി കണക്കാക്കുന്ന ഭർത്താവിനെ ശുശ്രൂഷിക്കുകയും ഇല്ല.
സ്ത്രീയുടെ ഈ പ്രകൃതം മുൻകൂട്ടി മനസ്സിലാക്കിയാണോ പഴയതലമുറയിലെ പുരുഷൻമാർ അവൾക്ക് സൂചി വെക്കാൻ പോലും ഇടം കൊടുക്കാതിരുന്നത് എന്ന് പോലും തോന്നിപ്പോകും.
നമ്മൾ ഇക്കാലത്ത് പറയുന്ന പഴയകാല പുരുഷമേധാവിത്ത സംസ്കാരം കുടുംബജീവിതത്തിൽ ഒരു ശരിയായ പ്രവചനം പോലെ നടപ്പാക്കിയത് അങ്ങനെ മാത്രമായിരുന്നോ എന്നത് ഒരു ശരിയായ തോന്നലായി അവശേഷിക്കും.
പെണ്ണിനെ മനസ്സിലാക്കുന്നു, ഭരിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ പുരുഷൻ എപ്പോഴെങ്കിലും ചിന്തിച്ചും വിചാരിച്ചും പോകുന്നതാണ് പുരുഷൻ്റെ ഏറ്റവും വലിയ പരാജയവും വിവരക്കേടും തെറ്റിദ്ധാരണയും.
ഭക്തിയുടെ, അല്ലെങ്കിൽ കൊടുംക്രൂരതയുടെയും ഭീഷണികളുടെയും, അതുമല്ലെങ്കിൽ മദ്യത്തിൻ്റെ പിന്നെയും പോരെങ്കിൽ ജോലി, സാമൂഹ്യപ്രവർത്തനം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് പുറത്ത് പോയി ഒളിച്ചോടാതെയും ഒരു പുരുഷനും ദീർഘകാലം ഒരു പെണ്ണിനേയും സഹിക്കാനും പൊറുക്കാനും സാധിക്കില്ല.
പെണ്ണിനാണെങ്കിൽ പുരുഷൻ്റെ വ്യക്തിപരമായ സ്ഥാനവും അധികാരവും വളർച്ചയും ഉയർച്ചയും സർഗാത്മകതയും നശിച്ചാലും വേണ്ടില്ല, തൻ്റെ ഉപജീവനവും ആർഭാടവും നടന്നുകിട്ടുമെങ്കിൽ പിന്നെ പുരുഷൻ ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും എവിടെയും പോകാതെ തൻ്റടുക്കൽ തന്നെ ഉണ്ടാവണം.
അല്ലെങ്കിൽ ഒരേറെ സംശയങ്ങളാണ്, ചോദ്യങ്ങളാണ്, ആരോപണങ്ങളാണ്.
പെണ്ണ് ഉള്ളിൽ ഒന്ന്, പുറത്ത് വേറൊന്ന്.
പെണ്ണ് വിവാഹത്തിന് മുൻപ് വേറെ, വിവാഹത്തിന് ശേഷം വേറെ.
പെണ്ണ് കുട്ടികൾ ആവുന്നതിന് മുൻപ് വേറെ, കുട്ടികൾ ആയതിനുശേഷം വേറെ.
തുടക്കത്തിൽ ഉള്ളിൽ വെച്ചത് പിന്നെപ്പിന്നെ പെണ്ണിന് പുറത്തും, തുടക്കത്തിൽ പുറത്ത് കാണിച്ചത് പിന്നെപ്പിന്നെ ഉള്ളിലും പുറത്തും തീരെ ഇല്ലാതെയും പെണ്ണ്.
ഏത് തെറ്റും കളവും പിടിക്കപ്പെടുമെന്നായാൽ കരഞ്ഞും ഒച്ചവെച്ചും ബഹളമുണ്ടാക്കിയും ഒരുനൂറായിരം ആരോപണങ്ങൾ പകരമായി ഇറക്കിയും പെണ്ണ് രക്ഷപ്പെടും.
നന്ദികേടിൻ്റെ പേരോ പെണ്ണ്??? എന്ന് പലപ്പോഴും പലർക്കും തോന്നിപ്പോകും.
ഓരോ ഭർത്താവും ആരുമറിയാതെ നിസ്സഹായനായി നിന്ന് പലപ്പോഴും ചോദിച്ചുപോകുന്ന ചോദ്യവും കൂടിയാണത്.
വിവാഹിതരായ പുരുഷന്മാർ കുറച്ചങ്ങ് കഴിയുമ്പോൾ പലപ്പോഴായി ഇങ്ങനെ ചോദിച്ചുപോകും. വിവാഹജീവിതത്തിൻ്റെ തുടക്കത്തിലല്ല. തുടർച്ചയിൽ.
വിവാഹത്തിൻ്റെ തുടക്കത്തിൽ പെണ്ണ് പുരപ്പുറവും വൃത്തിയാക്കുന്നത്ര അഭിനയത്തികവുള്ളവളായിരിക്കും.
അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആദ്യമാദ്യം തൻ്റെ പെണ്ണ് പാവമെന്ന് ഓരോ പുരുഷനും തോന്നും.
ആദ്യമാദ്യം അവൾ പാവമാണെന്ന് ഓരോ ഭർത്താവും പറഞ്ഞുപോകുകയും ചെയ്യും. അങ്ങനെ അഭിനയിച്ച് ഫലിപ്പിച്ച് പറയിപ്പിക്കും ഓരോ പെണ്ണും.
അങ്ങനെ പറയിപ്പിക്കാൻ കഴിയും എന്നതാണ് പെണ്ണിൻ്റെയും അവളുടെ അഭിനയത്തികവിൻ്റെയും പ്രത്യേകത.
മറ്റാർക്കും കൊടുക്കുന്ന മിനിമം പരിഗണനയും ബഹുമാനവും പോലും പെണ്ണ് പ്രത്യക്ഷത്തിൽ, കാലക്രമേണ, നേർക്കുനേർ ഭർത്താവിന് നൽകില്ല.
തന്നെ വേണ്ടത്രയും അല്ലാതെയും പരിഗണിക്കുന്ന പുരുഷന് പോലും പെണ്ണ് നേർക്കുനേർ ബഹുമാനം നൽകില്ല.
പലപ്പോഴും പെണ്ണ് ഭർത്താവിനെ തൻ്റെ ശത്രുസ്ഥാനത്ത് കയറ്റിവെക്കും.
ഒരുതരം എന്തെന്നില്ലാത്ത മത്സരബുദ്ധി വെച്ച് കുറ്റം മാത്രം ഭർത്താവിൽ കണ്ടെത്തുംവിധം.
ഭർത്താവിൽ തെറ്റ് സംഭവിച്ചാൽ അതൊരു ഉൽസവമാക്കും വിധം, ആഘോഷമാക്കും വിധം.
ഒരുതരം വിജയീഭാവം ഭർത്താവിൻ്റെ പരാജയത്തിൽ കൈവരിക്കും, പ്രകടിപ്പിക്കും പെണ്ണ്.
ഏറെക്കുറേ ഒരു ശത്രുവെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത് പോലെ തന്നെ പെണ്ണ് എപ്പോഴും ഭർത്താവിനെ പ്രതിരോധിച്ചും ആക്രമിച്ചും നേരിടും. ആ ഭർത്താവ് അവളോട് എത്രയെല്ലാം നന്നായിരുന്നാലും. നന്നാവുന്നതിനനുസരിച്ച് കൂടിക്കൂടി.
ഭർത്താവ് ഭാര്യയോട് നന്നാവുന്നത്ര പെണ്ണ് ഭർത്താവിനോട് മോശമാകും
പെണ്ണിന് തൻ്റെ കര്യങ്ങൾ നടത്തിക്കിട്ടാൻ മാത്രം ഭർത്താവ്. അല്ലെങ്കിൽ അതേ ഭർത്താവ് ശത്രു.
കൂടുതൽ അടുപ്പം പുച്ഛം സൃഷ്ടിക്കും എന്നതിനാലാണോ പെണ്ണിന് ഭർത്താവ് ഇങ്ങനെയാവുന്നത്?
പുരുഷൻ തൻ്റെ സ്വകാര്യതകൾ പങ്കുവെച്ചത് സ്ത്രീക്ക് ധൈര്യം നൽകുന്നതിനാലോ?
പങ്കുവെച്ച സ്വകാര്യതകൾ വെച്ച് പെണ്ണ് ഭർത്താവിനെ ബ്ലാക്ക്മെയിൽ ചെയ്യുകയാണെന്ന് ഭർത്താവിന് മനസ്സിലാകുന്നില്ല.
മനസ്സിലായാലും പ്രതിരോധിക്കാൻ ഭർത്താവിന് മറ്റുവഴികൾ ഇല്ല. മദ്യവും ഭക്തിയും ക്രൂരതയും സമൂഹ്യ രാഷ്ടീയ പ്രവർത്തനങ്ങളും ജോലിയും തന്നെയല്ലാതെ.
പുരുഷനെ കുറിച്ച് എന്തും വിളിച്ചുപറയാനും നെഞ്ചത്തടിച്ച് കരയാനും, ഒപ്പം മാനാഭിമാനം നോക്കുന്ന പുരുഷനെതിരെ മാനാഭിമാനം നോക്കാതെ, മാനാഭിമാനം തകർക്കും വിധം എന്തും ആരോപിച്ച് ജനങ്ങളുടെ പിന്തുണ വാങ്ങാനും സ്ത്രീക്ക് സാധിക്കും എന്നതിനാലാണോ?
ഒരു പെണ്ണിനെ ഉടനീളം സന്തോഷവതിയായി കൊണ്ടുനടക്കുക ഏറെ പ്രയാസകരം.
എത്ര നൽകിയാലും ആവലാതി കൂടും.
കിട്ടുന്ന സൗകര്യത്തിനനുസരിച്ച് ആവശ്യങ്ങൾ കൂട്ടി ആവലാതി കൂട്ടും പെണ്ണ്.
എത്രയും പെണ്ണിന് നൽകാതിരിക്കുന്നുവോ, ആ വഴിയിൽ എത്രക്ക് പെണ്ണ് നിസ്സഹായത തൊട്ടറിയുന്നുവോ അത്രയും ആവലാതി കുറയും പെണ്ണിന്.
ഏത് സമയത്തും അഭിപ്രായം മാറ്റിമറിക്കുന്നു പെണ്ണ്.
പെണ്ണിൻ്റെ നല്ല അഭിപ്രായം സ്ഥിരമായി നേടുക എന്നത് ഏറെ പണിപ്പെട്ട പണിയാണ് ഓരോ പുരുഷനും.
അങ്ങനെയൊന്നിന് വേണ്ടി ശ്രമിക്കുന്നതിനേക്കാൾ വലിയ മൗഢ്യം ഇല്ലതന്നെ.
മരിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ പെണ്ണ് വാവിട്ട് കരഞ്ഞുപറയുന്നതൊഴികെ പുരുഷൻ മറ്റൊന്നും ന്യായമായും സ്വാഭാവികമായും പ്രതീക്ഷിക്കാത്തത് നന്ന്.
അതും തനിക്ക് അതുവരെ സുരക്ഷിതത്വവും സംരക്ഷണവും നൽകിയ ഒരാൾ ഇല്ലാതാവുന്നു എന്നപ്പോൾ മനസ്സിലാക്കുന്നത് കൊണ്ട്.
പുരുഷൻ്റെ മരണത്തെ സ്വാർത്ഥമായും തൻ്റെ സ്വാർഥതയുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിയും മനസ്സിലാക്കുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം വാവിട്ട് കരയുന്നത്.
ജീവിതത്തിൽ മാനിക്കാതിരുന്നതിൻ്റെ കുറ്റബോധം, ഒപ്പം ജീവിതത്തിൽ കാണിക്കാതിരുന്ന നനവ് കുറ്റബോധമായി മാറുന്നതിൻ്റെയും കരച്ചിൽ.
വിവാഹത്തിന് മുൻപ് കാണുന്ന പെണ്ണിനെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് കുറച്ച് കഴിയുമ്പോൾ കാണാനേ കിട്ടില്ല.
ഭർത്താവിലുള്ള അമിതവിശ്വാസവും ഭർത്താവിൻ്റെ അടുക്കലുള്ള അമിതസ്വാതന്ത്ര്യവും കരകയറി സുനാമിയായി മാറുന്നതാണോ ഭർത്താവിനോട് മാത്രമുള്ള, മറ്റാരോടും ഇല്ലാത്ത പെണ്ണിൻ്റെ വല്ലാത്ത തർക്കുത്തരവും പകയും ബഹളവും?
മറ്റാര് ചോദിച്ചാലും നന്നായി മറുപടി പറയുന്ന പെണ്ണ്, മറ്റാർക്കും പറഞ്ഞ കാര്യം പെട്ടെന്ന് ചെയ്തുകൊടുക്കുന്ന പെണ്ണ്.
അതുപോലുള്ളൊരു കാരൃം ഭർത്താവ് ആവശ്യപ്പെട്ടാലോ?
ദേഷ്യം.
നിഷേധം.
മടി.
ക്ഷീണം.
നിങ്ങൾക്ക് തന്നെ ചെയ്തുകൂടെ എന്ന കലഹംപറച്ചിൽ.
ഇനി വല്ലവിധേനയും അവൾ ചെയ്തുകൊടുക്കുകയാണെങ്കിലോ?
ക്ഷീണവും വേദനയും കോലാഹലവും നാടകീയരംഗങ്ങളും.
നാടകീയത സൃഷ്ടിച്ച് കാണിക്കുന്നതിൽ ഭാര്യയായ പെണ്ണിനെ കഴിച്ച് മാത്രമേ ആരുമുള്ളൂ.
പെണ്ണ് എന്തുകൊണ്ടാണങ്ങനെ?
പുരുഷൻ്റെ സ്നേഹം നൽകുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യമാണോ?
സൂചി വെക്കാൻ ഇടം കിട്ടുന്നിടത്ത് ഒട്ടകം വെക്കുന്ന പ്രകൃതം അവർക്കുണ്ട് എന്നതിനാലാണോ?
എല്ലാ സ്ത്രീകളും പൊതുവേ ഇങ്ങനെ തന്നേയാണോ?
ഭർത്താവ് തനിക്ക് വെറും മുറ്റത്തെ മുല്ല. അതിനാൽ തന്നെ അവഗണിക്കപ്പെടണം എന്നതിനാലായിരിക്കുമോ ?
പൊതുവേ അഭിനയിച്ച് മാത്രം ജീവിക്കുന്നു സ്ത്രീ.
അഭിനയിക്കാതെയിരിക്കുന്ന ഓരൊ സ്ത്രീയും അഭിനയിക്കാതെയിരിക്കുമ്പോഴുള്ള എല്ലാ സമയങ്ങളിലും ഇങ്ങനെ തന്നെയാവും എന്നതിനാലാണോ?
അതിഥി വീട്ടിൽ വരുമെന്നറിഞ്ഞാൽ വെപ്രാളം.
അതിഥി വരുന്നത് എങ്ങിനെയും ഒഴിവാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു അതേ പെണ്ണ്.
അതേ അതിഥി വീട്ടിൽ വന്നാൽ ഏറ്റവും നന്നായി സുഖിപ്പിച്ചു പെരുമാറുന്നത്ര കാപട്യവും അഭിനയവും കൈമുതലായവൾ പെണ്ണ്.
അതിനാൽ തന്നെ പുരപ്പുറം അടിച്ചിവാരുന്ന അതേ പുതിയ പെണ്ണ് പഴയതാകുമ്പോൾ വെറും വഴക്കാളിയാവുന്നു.
ഇന്നും സമൂഹത്തിൻെറയും കുടുംബത്തിൻ്റെയും കാഴ്ചയിലും മുൻപിലും എത്ര പഠിച്ചാലും, ജോലി നേടലും ശമ്പളം വീട്ടിലേക്ക് കൊടുണ്ടുവരലും കുടുംബം സംരക്ഷിക്കലും അവൾക്ക് ബാധ്യതയല്ല. ഇവിടെ തുടങ്ങുന്നു പെണ്ണ് നടത്തുന്ന ഇരട്ടത്താപ്പ്.
എത്ര പഠിച്ചുകഴിഞ്ഞാലും പിന്നെയും ഈ ഇരട്ടത്താപ്പിൻ്റെ സൗകര്യം വേണ്ടുവോളം നുകരുന്ന പെണ്ണ് തൻ്റെ കുടുംബവും അച്ഛനും അമ്മയും സഹോദരങ്ങളും അവരുടെ ഭീമമായ ചിലവിൽ നടത്തിക്കൊടുക്കുന്ന വിവാഹത്തിന് തന്ത്രപൂർവ്വം തലതാഴ്ത്തിക്കൊടുക്കുകയും അതിന് സർവ്വാത്മനാ തയ്യാറാവുകയും ചെയ്യുന്നു.
എന്നിട്ടോ?
ആ വിവാഹം വിജയിച്ചാൽ മെല്ലേ അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ആർക്കും ഒരു ക്രെഡിറ്റും നൽകാതെ മുന്നോട്ട് പോകും.
ഈ വിവാഹം വല്ലനിലക്കും പരജയപ്പെടുമ്പോൾ മാത്രം സ്ത്രീപക്ഷവാദിയായി മാറും.
അപ്പോൾ മാത്രം വിവാഹത്തെയും പുരുഷമേധാവിത്വമെന്ന് ആരോപണമിട്ട് എതിർക്കുകയും ചെയ്യും.
പുരുഷൻ നൽകുന്നത് മുഴുവൻ സൗകര്യപൂർവ്വം ആസ്വദിക്കുന്ന ഇതേ പെണ്ണ് ഒന്നുമല്ലാത്ത ഒരു ചെറിയ വിഷയത്തിൽ തെറ്റിയാൽ പോലും എല്ലാം തെറ്റിയെന്ന പോലെ എന്തും വിളിച്ചുപറയും, ആരോപിക്കും, ചെറ്റയാവും.
വളരേ ചെറിയ പ്രശ്നം വരുമ്പോൾ പോലും ഭൂമികുലുക്കുമാറുള്ള അസ്വസ്ഥത കാണിക്കും. പെട്ടെന്ന് തൻ്റെ ഭർത്താവിനെ ഒറ്റപ്പെടുത്തും, കാലുമാറ്റം നടത്തും.
എന്നാലോ, എന്ത് നല്ലത് വരുമ്പോഴും ആരിലേക്കും അതിൻ്റെ അംശം പോകാതെ, ആർക്കും അതിൽ നിന്നും നൽകാതെ ഒറ്റക്കനുഭവിക്കാനും മറ്റുള്ളവർക്ക് നൽകാതിരിക്കാനും പെണ്ണ് ഏറെ ശ്രമിക്കും.
അതേസമയം, പ്രയാസങ്ങൾ വരുമ്പോൾ, പ്രയാസങ്ങൾ നേരിടേണ്ടിവരുമ്പോൾ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥപ്പെടും, കൂടെ നിൽക്കില്ല, ഭർത്താവിനെ ഒറ്റപ്പെടുത്തി കുറ്റപ്പെടുത്തും.
പുരുഷൻ്റെ സൗഹൃദങ്ങളും നന്മകളും ഉദാരചിന്തകളും വരെ തടയുന്നതിൽ ശുദ്ധകപടനാട്യങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുന്ന പെണ്ണിൻ്റെ പങ്ക് ചെറുതല്ല.
********
ഭാര്യ: നിങൾ നൽകുന്ന സൗകര്യങ്ങളും സുരക്ഷിതത്വവും ആവത് അനുഭവിക്കും.
അവ നൽകുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം കൂടെ നിൽക്കും.
അവയ്ക്ക് ഭംഗംവരുന്ന ഏത് നിമിഷവും ആവലാതികളുടെയും കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളുടെയും പേമാരി പെയ്യിക്കും.
ഒത്തുകിട്ടുന്ന ഏത് നിമിഷവും ശത്രുവെ പോലെ നിന്ന് വളഞ്ഞിട്ട് ആക്രമിക്കും, വലിച്ചുകീറും, ഒറ്റപ്പെടുത്തും.
******"
ഓരോ ഭർത്താവും ഭാര്യയും മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്:
പൂർണമായും തിരയടങ്ങിയ കടലില്ല.
ശാന്തസമുദ്രം എന്നത് വെറും പേരിൽ മാത്രം ശാന്തം.
മുഴുവൻ തിരയും അടക്കി കപ്പൽ ഒട്ടാമെന്ന് കരുതരുത്.
പല തിരമാലകളെയും അപ്പടിയെ തന്നെ കണ്ട് കീഴടക്കിയും അപ്പടിയെ തന്നെ കണ്ട് അവഗണിച്ചും തന്നെ കപ്പൽ ഓട്ടുക.
പുറമേ നിന്ന് കാണുന്ന സൗന്ദര്യം ഉളളിൽ ഇല്ല.
ജീവിതം ഒന്നിന് പിറകെ മറ്റൊരു തിരമാല തന്നുകൊണ്ടിരിക്കും.
.jpg)